شرکت نگین سبز پویش عسلویه

اصول نمونه برداری و اندازه گیری غلظت آلاینده ها در هوا

سیستم نمونه برداری از ذرات با سیستم نمونه برداری از گازها متفاوت است. ذرات از نظر اندازه و وزن به دو دسته تقسیم می شوند.

ذراتی که به دلیل اندازه و وزن ظرف مدت کوتاهی (1 ساعت) از هوا جدا شده و ته نشین می گردند که ذرات قابل ته نشینی ( Setelabel Particles) نامیده می شوند.

ذراتی که از چند ساعت تا چند روز می توانند در هوا معلق بافیمانده که به آنها ذرات معلق گفته می شود

نمونه برداری و اندازه گیری ذرات

الف) ذرات قابل ته نشینی

برای اندازه گیری ذرات قابل ته نشینی از سیستم Dust fall jar استفاده می شود. این وسیله طرف دبه ای از لاستیک نشکن است که قیفی در بالای ان قرار گرفته است. این ظرف قیف مانند مدت مشخصی در معرض هوا قرار گرفته و می تواند کلیه ریزش های خشک و تر جوی را ظرف مدت معینی در داخل ظرف جمع آوری کند. با توجه به غلظت ذرات, حجم ظرف و سطح مقطع قیف طوری انتخاب می گردد که میزان مواد جمع شده بعد از مدت یک ماه قابل توزین و اندازه گیری باشد. مدت یک ماه ظرف را در محل مناسبی در ارتفاع یک متری از سطح زمین و بدور از ساختمان ها و موانع طبیعی قرار می دهند. بعد از این مدت ظرف با آب مقطر کاملا شسته شده و محتویات آن (خشک و تر) در آزمایشگاه به روش اندازه گیری جامدات کل تعیین می شود. نتیجه به صورت ذرات ته نشین شونده در واحد سطح در ماه گزارش می شود.

ب) ذرات معلق

ذرات معلق به وسیله پمپ های مکش جمع آوری می شوند. این پمپ ها در دو گروه اصلی تقسیم بندی می شوند.

پمپ های با حجم زیاد ( High Volume Sampler) که جریان انها بر حسب متر مکعب در دقیقه بیان می شود.

پمپ های با حجم کم ( Low Volume Sampler) که بر حسب لیتر در دقیقه بیان می شود