شرکت نگین سبز پویش عسلویه

عوامل زیان آور ارگونومیک جنبه هایی از یک شغل یا وظیفه هستند که استرس بیومکانیکی را بر کارگر تحمیل می کنند. لازم است یاد بگیرید که عوامل خطر ارگونومیک مرتبط با کار خود را کنترل کنید. شناخت عوامل خطر و رعایت اصول اولیه ارگونومی اولین دفاع در برابر آسیب احتمالی و کاهش بهره وری است. یکی از کلیدهای ایجاد ارگونومی موثر در کار این است که اطمینان حاصل شود که فضای کاری و موقعیت مورد نیاز با قابلیت های فیزیکی کارکنان مطابقت دارد. هنگامی که خواسته های شغلی شروع به خطر انداختن توانایی فیزیکی می کند و استرس و فشار را بر بدن وارد می کند، میزان اختلالات اسکلتی عضلانی یا MSDs افزایش می یابد

صدمات ارگونومیکی کدامند؟

• اختلالات ترومای تجمعی یعنی اختلالات تجمعی که در اثر عوامل فیزیکی و مکانیکی در طول زمان ایجاد می ‏شوند.
• سندروم تونل کارپال که صدمه ای در متاکارپال یا دیگر ساختارهای حمایت کننده دست می باشد.
• اختلالات ناشی از حرکتهای تکراری
• اختلالات ناشی از فشارهای تکراری

عوامل موثر در ایجاد صدمات ارگونومیکی کدامند؟

وضعیت بدن، حمل و نقل دستی بار، هل دادن و کشیدن بارهای سنگین، ارتعاش موضعی یا تمام بدن، ضربه زدنهای متوالی، به کار بردن نیروی زیاد، انجام حرکتهای تکراری در زمان انجام کار، ارتفاع نامتناسب سطح کار با کارگر، تجهیزات و وسایل غیر ارگونومیک یا نامتناسب با بدن انسان.

عوامل زیان آور ارگونومیک در برخی مشاغل:

پرستاران و مراقبین کودک: خم شدن، بلند کردن، هل دادن و کشیدن عوامل زيان آور ارگونوميکی برای مراقبین کودک هستند. حالت‌های نامناسب بدنی در زمان جمع کردن اسباب‌بازی ها و نیز بلند کردن کودکان نیز جزو این عوامل است. همچنین تعویض پوشک در حالت ایستاده و در آغوش گرفتن و بلند کردن کودک از کارهایی است که پرستاران کودک در طول شیفت کاری خود به صورت مکرر انجام می‌دهند.

کارمندان: وضعیت نامناسب در یک ایستگاه کاری باعث بروز دردهای اسکلتی-عضلانی و بیماری‌های مربوطه خواهد شد. استفاده مکرر از کیبورد و موس و استاندارد نبودن این تجهیزات نیز باعث بروز مشکلاتی خواهد شد. انجام چند کار در رایانه با وضعیت‌های بدنی نامناسب، و نور نامناسب از عوامل زیان آور ارگونومیکی در ایستگاه کاری کارمندان و پشت میز نشینان است.

شاغلین در رستوران‌ها: انجام حرکات تکراری با وضعیت بدنی نامناسب یکی از عوامل زيان آور ارگونوميکی در این مشاغل است. ایستادن طولانی، خم شدن مکرر، بلند کردن اجسام و کارهای مشابه در طولانی مدت باعث بروز مشکلات اسکلتی-عضلانی برای این افراد خواهد شد.

شاغلین مراکز درمانی: بلند کردن بیماران، کشیدن و هل دادن برانکادر و ویلچر در مشاغلی مانند بیماربران و کمک بهیاران از عوامل زيان آور ارگونوميکی به حساب می‌آید. ایستادن‌های طولانی، خم شدن و حرکات تکراری نیز از عوامل خطر تهدید کننده سلامتی پرستاران است. استفاده از تجهیزات سنگین، اعمال فشار مکرر، ایستادن طولانی و حرکات تکراری از عوامل زیان آور برای مشاغلی مانند فیزیوتراپیست‌ها است.

کارگران: بلند کردن اجسام سنگین و قرار گرفتن بدن در حالات نامناسب و حرکات تکراری از عوامل زیان آور ارگونومیکی برای این دسته افراد است

هدف از شناسایی عوامل زیان آور ارگونومیک

به طور خلاصه، ایجاد یک محل کار که از نظر ارگونومی ایمن و راحت باشد با شناسایی عوامل زیان آور ارگونومیک شروع می شود. با حذف عوامل زیان آور ارگونومیک از محیط کار می‌توان از صدماتی که می تواند منجر به مشکلات سلامت کارکنان درازمدت و همچنین هزینه های زیادی برای کسب و کار شود، جلوگیری نمود.

رعایت اصول ارگونومی، شناسایی عوامل زیان آور ارگونومیک در محیط کار و طراحی ایستگاه‌های کاری به صورت استاندارد باعث کاهش میزان اختلالات اسکلتی عضلانی یا MSDs و سایر مشکلات جسمی ناشی از کار در شاغلین و افزایش بهره‌وری آنان خواهد شد

برای ارزیابی عوامل ارگونومیکی محیط کار ،نگین سبز پویش عسلویه با کادری مجرب در کنار شماست کافیست با ما تماس بگیرید ۰۹۱۷۱۳۸۷۱۴۴