شرکت نگین سبز پویش عسلویه

سمپاشی سوسک ریز به صورت حرفه ای با استفاده از سموم بهداشتی یکی از خدمات سمپاشی شرکت نگین سبز پویش عسلویه می باشد

از خانواده سوسری ها هستند، اندازۀ آن ها در حدود 1/3 تا 1/6 سانتی متر می باشد . این سوسک ها از رنگ زرد مایل به قهوه ای یا سیاه و دو خط موازی تیره که از قسمت سر تا پایین بال آن ها کشیده شده است قابل شناسایی می باشد . همچنین تعدادی از این حشرات بال و قابلیت پرواز کردن دارند. این حشرات به خصوص در رستوران ها ، مکان های تولید غذا، هتل ها ، بیمارستان ها درارتباط با انسان قرار دارند به دلیل وجود گرما ،مکانی را در نزدیکی شما پیدا کرده و تخم ریزی کنند.

بیشتر فعالیت این سوسک ها در شب صورت می گیرد و از دیگر ویژگی های این حشرات انتشار بویی نامطبوع در فضا در هنگام ترس و هیجان می باشد . سوسک ها در محل های تاریک، شکاف ها ودرز ها، در زیر کابینت ها، زیر میز وصندلی و...تخم گذاری می کنند. مواد غذایی که سوسک ها از مواد نشاسته ای،شیرینی جات، شیر، پنیر، گوشت، نان، غلات ، مدفوع ، خون خشک شده ، ناخن و در برخی شرایط به دلیل کمبود ، از موادی مانند صابون، چسب، چوب، خمیردندان و .. تغذیه می کنند .این سوسک ها نسبت به سایر گونه ها بسیار کوچک تر بوده مهارت زیادی را در پنهان شدن در درز و شکاف ساختمان شما دارند

تولید مثل

تعداد تخم سوسک ها از شانزده تا چهل تخم می رسد، این تخم ها درون پوشش کپسولی قرار می گیرند این پوشش کپسولی که توسط ماده حمل می شود ،به رنگ قهوه ای و به شکل لوبیا می باشد. کپسول ها ،تخم را در شرایط متفاوت محافظت کرده و تخم ها درون این پوشش در دو ردیف موازی قرار می گیرند و وقتی در شرایط مناسب قرار گیرند تخم ها رشد می کنند و پس از مدتی به سوسک های جوان سفید رنگ وبدون بال تبدیل می شوند و از درون پوشش کپسولی خارج می شوند؛این مرحله حدود 50 – 30 روز به طول می انجامد . مدت زمان کوتاهی بین تولد و بالغ شدنشان وجود دارد، ماده ها در طول مدت بارداری کیسه ی تخم را با خود حمل می کنند .

سوسک ریز سبب انتقال بیماری هایی نظیر:

سالمونا،وبا ، بیماریهای تنفسی، فلج اطفال، اسهال، در اثر تماس با پوست ایجاد بیماریهای پوستی، خارش، تورم پلک و ... می شوند .

اقدامات لازم جهت پیشگیری

1- درز ها و روزنه های را بپوشانید.

2- مواد غذایی را درون یخچال نگهداری کنید.

3- کف آشپزخانه را با در پوش مناسب پر کنید.

4- تمیز نگاه داشتن محل برای جلوگیری از ورود آفات بسیار اهمیت دارد .

5- توصیه می شود برای مقابله با این آفت ازروشهاي بيولوژيك استفاده شود تا تاثير سمپاشی غیر استاندارد مصون بمانید.

6- در صورت نیاز به سمپاشی چند مرحله ای حتما اقدام به سمپاشی مجدد نمایید زیرا اگر آفات بصورت موقت از محل دور شده باشد یا به دلیل قرار داشتن در کپسول ها باسم تماس پیدا نکرده باشند باسمپاشی مجدد آفات کاملا از بین خواهند رفت.

توجه داشته باشید هرگز خودتان به سمپاشی محل مورد نظر اقدام نکنید چون در اثر تماس با سموم دچار بیماریهای جدی تنفسی و مسمومیت می شوید .با تماس به شرکت سمپاشی نگین سبز پویش عسلویه از سمپاشی تخصصی ما زیر نظر کارشناسان بهداشت محیط

برخوردار شوید

حشره کنه کبوتری به طور طبیعی در جاهایی که پرندگانی مانند کبوترها ، گنجشک ها ، سارها ، مرغ و خروس و… نگهداری می شوند و یا در آنجا لانه گذاری کرده اند یافت می شود.

مشخصات ظاهری کنه کبوتر:

خیلی کوچک هستند (کمتر از 1 میلی متر طول)

دارای 8 پا هستند.

بسیار فعال

بدن آن ها نیمه شفاف است و بعد از تغذیه خون بزرگتر و متمایل به قرمز می شوند.

شکل آن ها به حالت بیضی است و پوشش مویی بسیار کم و کوتاهی دارند.

نکاتی در مورد زندگی کنه کبوتری:

تغذیه: از خون پرندگان تغذیه می کنند.

مکان تولیدمثل: در لانه پرندگان به سرعت تولید مثل می کنند.

توجه: اگر سه هفته متوالی بدون غذا بمانند از بین می روند.

اما انتقال این حشرات به خانه ما به چه صورت است؟

این آفات از خون پرندگان تغذیه می کنند و در زمانی که کبوترها لانه قدیمی خود را برای ساخت لانه دیگری ترک می کنند، کنه های کبوتری برای جستجوی غذا خود را به منازل مسکونی می رسانند و از خون انسان ها تغذیه می کنند. جای نیش ناشی از کنه کبوتری می تواند باعث تحریک شدید شود.

حشره کنه کبوتری در مناطق گرم تر دنیا از جمله ایران بیشتر یافت می شوند. گونه های مختلفی از این آفات وجود دارند که بسیار آسیب زننده می باشند.

آسیب های کنه کبوتری:

جای خاصی از بدن را نیش می زند و در زیر پوست وارد می شود.

حس راه رفتن کنه بر روی پوست ، هنگام فعالیت کاملا احساس می شود.

نیش کنه کبوتری موجب خارش شدید و تورم و قرمزی در جای گزش می شود و خال های قرمز رنگی بر روی پوست ایجاد می شود.

آب و هوای خوب و مطبوع بهاری و هوای گرم تابستان باعث زیاد شدن کنه ها شده و حضور این حشرات، ترس از ابتلا به بیماری لایم را به همراه خواهد داشت.

ابتلا به بیماری لایم ممکن است علائمی مشابه آنفلانزا را در افراد ایجاد کند که شامل خستگی، درد عضلانی، درد مفاصل، تب، لرز، سفتی گردن، درد عصب، فلج اعصاب صورت می شود. تشخیص ندادن بیماری لایم می تواند عوارض شدیدی را به همراه داشته باشد و علائم و نشانه های آن به قلب، مغز و سیستم عصبی گسترش پیدا کند.

بیماری لایم (Lyme disease) نوعی عفونت است که در اثر گزش و نیش خانواده کنه‌ها ایجاد می شود. مهمترین علائم این بیماری تب، سردرد، خستگی، افسردگی، درد و خارش پوستی هستند. خوشبختانه، بیماری لایم بسیار نادر است. ممکن است که گزش و نیش کنه هیچ گونه نشانه جانبی نداشته باشد اما فرد باید بداند که با این گزش بیماری در او ایجاد شده و باید آن را متوقف سازد. آخرین شواهد پزشکی و تحقیقات متناسب با آن نشان می دهند که اقدام سریع در توقف این بیماری بسیار مهم است و می تواند اثرات درازمدت آن را از بین ببرد.

روش های از بین بردن کنه کبوتری:

همانطور که میدانیم از بین بردن حشرات و آفت ها مزاحم از جمله کنه کبوتری در خانه نیازمند پیشگیری از ورود آن ها است و بهترین راه برای مبارزه با کنه کبوتری برای جلوگیری از ورود به منزل بستن شکاف و درزهای موجود است و همچنین سم پاشی کنه کبوتری در جاهایی که پرندگان در آن محل ها زیاد هستند و یا نگهداری می شوند، هر 6 ماه یکبار الزامی است .

اولین گام در مبارزه با کنه کبوتری شناسایی محل انتشار و شناخت کامل از این نوع حشره،مشخصات ،محل زندگی و…….

دومین گام شناسایی و برداشتن محل های آلوده به کنه کبوتری مانند لانه های پرندگان که درگیر این حشره شده اند.جهت برداشتن لانه ها بهتر است تمامی اصول بهداشتی، مانند استفاده از ماسک و دستکش رعایت گردد.

مکان هایی که احتمال وجود لانه های درگیر وجود دارد:

در اطراف پشت بام و دودکش ها

در فضاهای زیر شیروانی و سقف

در حفره های دیوار

زیرزمین ها و زیر پله ها

اطراف دیوارهای پنجره

بالکن و تراس ها

نابودی کنه کبوتری با پیشگیری و سم پاشی:

بستن و مسدود نمودن درزها و سوراخ های کنج ها، کنار دیوارها و………جهت جلوگیری از ساختن لانه توسط کبوترها

سم پاشی درست و اصولی محل های آلوده به کنه کبوتری به نحوی که تمام محل ها سم پاشی گردد.به دلیل غیر قابل دسترس بودن بسیاری از محل های درگیر ، سم پاشی کنه کبوتری تا حدود زیادی از اهمیت و حساسیت بالایی برخوردار است وباید از متخصصان سمپاشی کمک بگیرید ،شرکت سمپاشی نگین سبز پویش عسلویه در کنار شماست.

کافیست با ما تماس بگیرید تا در کمترین زمان ممکن محیط زندگی شما را از هرگونه حشره مزاحمی پاک سازی کنیم

۰۹۱۷۱۳۸۷۱۴۴

مارمولک ها از خانواده ی انواع سوسمارها هستند اما در سایزهای متفاوت. انواع مارمولک ها در مناطق گرمسیری کره زمین زیاد یافت می شوند. مارمولک ها به رنگ های مختلف وجود دارند. نوعی مارمولک که در بوته زار ها زندگی می کنند. و رنگ آنها سبز است و به همین دلیل مارمولک سبز نامیده می شوند و عادت دارند زیر تخته سنگ ها خود را مخفی کنند و دوست دارند زیر آفتاب داغ دراز بکشند تا بدنشان گرم شود.

خزنده گروهی است که برای در برگرفتن طیف وسیعی از هزاران گونه حیوان از انواع مختلف که از هر چهار گوشه جهان سرچشمه می گیرند استفاده می شود! خزندگان با حیوانات دیگر مانند پرندگان، پستانداران و ماهی ها تفاوت آشکاری دارند، اما وجه اشتراک همه خزندگان این است که آنها مهره دارانی خونسرد هستند که دارای جسم پوسته ای هستند و با تخمگذاری مارمولک های بیشتری به وجود می آورند. بسیاری از گونه های خزندگان، مانند دایناسورها، اکنون منقرض شده اند، اما بسیاری از گونه های دیگر هنوز زنده و سالم هستند و در کشورهای مختلف جهان، از جمله انگلیس زندگی می کنند.

خزندگان از انواع مختلف در 20 سال گذشته به عنوان حیوانات خانگی در انگلیس محبوب شده اند و انواع مختلف مارها و مارمولک ها را می توان به عنوان حیوانات خانگی در یک آکواریواریم مجهز نگهداری کرد. این کار بسیار خطرناک است اما باید اطلاعات کافی برای نگهداری از آن ها داشته باشید.

در ادامه با نمونه هایی از این مارمولک ها آشنا می شوید.

مارمولک خانگی

معروف به گکوهای خانه گرمسیری، بومی منطقه جنوب مرکزی آفریقا در کشورهایی مانند کنیا، زیمبابوه، اوگاندا و سایر کشورها است. دامنه آنها شامل جزایر غربی صحرای غربی است. گکوهای خانه گرمسیری بومی جزیره ماداگاسکار نیز هستند. آنها در جزیره معراج در اقیانوس اطلس حضور دارند، اما مشخص نیست که بومی هستند یا در اینجا معرفی می شوند.

گکوهای خانه گرمسیری بدنی باریک و سر صاف که از گردن آنها پهن تر است. بیشتر بدن آنها با نوارهای سیاه / قهوه ای پوشانده شده است، اما گكوها همچنین توانایی تغییر رنگ بر اساس دما و نور را دارند. رنگ آنها می تواند از قهوه ای تیره به خاکستری تقریباً سفید گسترش یابد.

گکوهای خانه گرمسیری دارای مقیاس پشتی نیز هستند و دارای سل هستند که به صورت ردیفی بر روی بدنه آنها قرار دارد. روی سطح انگشتان آنها لاملا قرار دارد که مقیاس هایی شبیه سنبله هستند و به چسباندن گکوها به سطح عمودی کمک می کنند. جرم آنها 4.6 گرم (دامنه 4 تا 5 گرم) است. طول متوسط پوزه خروجی آنها 58 میلی متر است (محدوده معمولی 35 تا 70 میلیمتر).

ایگواناهای دریایی

ایگواناهای دریایی تنها مارمولک های روی زمین هستند که اوقات خود را در اقیانوس می گذرانند و توانایی شنا کردن دارند. آنها فقط در جزایر گالاپاگوس زندگی می کنند و مانند بسیاری از گونه های گالاپاگوس، با سبک زندگی جزیره سازگار شده اند. جمعیت در سراسر مجمع الجزایر برای مدت طولانی از یکدیگر جدا شده است به طوری که هر جزیره دارای گونه های خاص خود است.

ایگواناهای دریایی بیشتر به دلیل توانایی تغذیه در آبهای کم عمق و دریایی مورد توجه قرار می گیرند. آنها گیاه خوار هستند و جلبک های دریایی را می خورند که در امتداد سواحل سنگی و زیر آب رشد می کنند. آنها در آب، با حرکتی مانند مار شنا می کنند و با چنگال های بلند، خود را در ته آب نگه می دارند تا غذا بخورند. اگرچه آنها در آب تغذیه می کنند، ایگواناهای دریایی عمدتا زمینی هستند. آنها اغلب مشاهده می شوند که خودشان را در زیر آفتاب گرم می کنند و در امتداد ساحل لانه می کنند.

از آنجا که آنها در زیر آب تغذیه می کنند، مقدار زیادی آب شور را می بلعند. برای جلوگیری از کم آبی بدن، آنها باید نمک را بدون دفع آب دفع کنند، بنابراین غدد خاصی دارند که نمک را از خون آنها خارج می کنند. آنها همچنین توانایی کوچک شدن (در طول و اندازه کلی) را دارند. در زمان کاهش در دسترس بودن غذا - به ویژه در حوادث آب و هوایی ال نینو - ممکن است تا 20٪ کوچک شوند. ایگواناهای کوچکتر به غذای کمتری نیاز دارند. هنگامی که جلبک های مورد نظر آن ها، رشد کنند. با مصرف آنها به سرعت اندازه از دست رفته ی خود را بدست می آورند.

مارمولک باسیلیسک سبز

مارمولک باسیلیسک سبز را، ریحان سبز، ریحان ریشه دار یا تاج دار یا مارمولک مسیح نیز می نامند. اما توانایی شگفت انگیز آن برای دویدن روی آب را دارند.

ریحان های سبز که بخشی از خانواده ایگوانا هستند، از جمله

دم بلند و شلاق مانند آنها، تقریباً 2 فوت (61 سانتیمتر) رشد می کنند. نرها تاج های مشخص و بلندی روی سر و کمر خود دارند که از آنها برای تحت تأثیر قرار دادن ماده ها استفاده می کنند.

این مارمولک های سبز، در جنگل های بارانی گرمسیری آمریکای مرکزی، از جنوب مکزیک تا پاناما فراوان هستند.

این مارمولک سبز، همه چیزخوار است و با رژیم غذایی از مواد گیاهی، حشرات، میوه ها و مهره داران کوچک زنده مانده است. آنها در سراسر دامنه خود رایج هستند و وضعیت خاصی ندارند، اما شکارچیان طبیعی فراوان مانند مارها و پرندگان این مارمولک های شگفت انگیز را بر روی انگشتان خود نگه می دارند.

آنول مارمولک

هر یک از بیش از 250 گونه مارمولک کوچک درخت نشین و مربوط به ایگوانا (خانواده Iguanidae ). آنول در مناطق گرمتر قاره آمریکا وجود دارد و به ویژه در هند غربی فراوان است. مثل گکو، بیشتر آنول ها دارای پدهای بزرگ انگشت وپاهستند که با قلاب های میکروسکوپی پوشانده شده اند.

این کف پای چسبنده، همراه با پنجه های تیز، آنها را قادر می سازد، حتی از روی سطح صاف، با سرعت و چابکی بسیار بالا بروند. آنول ها غدد سمی دارند که یک سم بسیار ضعیف و بی ضرر تولید می کنند. طول آنول های بالغ ممکن است به 12 تا 45 سانتیمتر (5 تا 18 اینچ) برسد و بیشتر گونه ها می توانند تغییر رنگ دهند.

نرها کیسه های بزرگ گلو یا قطره های شبنمی دارند که غالباً دارای رنگ روشن هستند. شیب کیسه نشانگر مالکیت یک نر در یک قلمرو است و همچنین برای جذب ماده برای جفت گیری مفید است.

آنول سبز، که معمولاً به اشتباه آفتاب پرست آمریکایی نامیده می شود. بومی جنوب ایالات متحده است. رنگ آن در بعضی مواقع از سبز تا قهوه ای یا خال متغیر است، اما توانایی تغییر رنگ آن در مقایسه با آفتاب پرست های واقعی دنیای قدیم ضعیف است. آنول های سبز حداکثر به 18 سانتی متر طول می رسند و حالت شل شدن صورتی دارند

دراکو مارمولک

مارمولک های دراکو از دم بلند و باریک خود برای هدایت خود استفاده می کنند و آنها می توانند حدودا 9 متر پرواز کنند.

برای مارمولک کوچک دراکو، حرکت در میان درختان در جنگل های جنوب شرقی آسیا یک کار ضروری است. آنها برای فرار از خطر، جذب جفت و یافتن وعده های غذایی. نیاز به پرواز دارند.

مارمولک دراکولا به اژدهای پرنده معروف هستند. دارای مجموعه ای از دنده های کشیده هستند که می توانند آن را امتداد داده و جمع شوند. بین این دنده ها چین های پوستی وجود دارد که در صورت عدم استفاده صاف در برابر بدن قرار می گیرند، اما هنگام باز شدن به عنوان بال عمل می کنند و به دراکو اجازه می دهند باد را بگیرد و سر بخورد. مارمولک ها از دم بلند و باریک خود برای هدایت خود استفاده می کنند.

طول دراکوها از جمله دم به حدود 20 سانتیمتر می رسد. آنها دارای بدن صاف هستند که در پرواز نیز کمک می کنند و دارای رنگ قهوه ای خال هستند. قسمتهای زیرین بالهای آنها در مردان آبی و در زنان زرد است. در قسمت زیر گردن آنها یک فلپ پوست نیز وجود دارد که به آن شلنگ می گویند. این در مردان زرد روشن و در زنان به رنگ خاکستری مایل به آبی است.

اژدهای پرنده با رژیم غذایی تقریباً منحصرا مورچه ها و موریانه زنده می مانند. مارمولک ها در مناطق پر درخت و جنگلی در فیلیپین و بورنئو در شرق، سراسر آسیای جنوب شرقی و جنوب هند یافت می شوند. آنها در سراسر دامنه خود به وفور یافت می شوند و وضعیت حفاظتی خاصی ندارند.

آگاما مارمولک

Agama هر یک از حدود 30 گونه مارمولک متعلق به خانواده آگاما (زیر سلطه Sauria). آنها مارمولک های کاملاً مشخصی با طول حدود 30 تا 45 سانتیمتر (12 تا 18 اینچ) هستند که رشد کمی از تاج ها یا کیسه های را نشان می دهند. آنها در مناطق صحرایی سنگلاخی در سراسر آفریقا، جنوب شرقی اروپا و هند مرکزی زندگی می کنند.

اگر چه آنها معمولاً قهوه ای یا خاکستری هستند، اما در فصل جفت گیری، نرها تغییر رنگ قابل توجهی پیدا می کنند و به رنگ قرمز روشن، آبی و سایه های زرد در می آیند. آگاماس، که از هر کلاچ از 2 تا 20 تخم می گذارد، ممکن است در یک سال چندین کلاچ را بیرون بیاورد.

آگاما، یک مارمولک خاکستری رایجبا سر قرمز یا زرد، به خوبی با باغ ها و بوته ها و علفزارها سازگار است. هاردون ( A. stellio )، که در شمال مصر رایج است، دارای دم حلقه ای با فلس های خوشه ای است و ظاهری وحشی به آن می بخشد.

عنکبوتها بزرگترین گروه بند پایان را تشکیل می دهند همه آنها گوشتخوار هستند.

عنکبوت موجود جالبی است که در همه جا و همه انواع آب و هوا دیده می شود. این حشره را روی زمین، داخل آب و حتی زیر زمین هم می توان یافت. عنکبوت ها در اندازه های مختلف، از چند میلیمتر تا ۲۸ سانتی متر دیده می شوند.

عنکبوت‌ها یا به فارسی "کارتنک"ها جانوران بی مهرهٔ شکارگری‌اند که دارای بدنی دو بخشی ( سر و تن)، هشت پا و هشت چشم است. عنکبوت ها فاقد بخش‌های جوندهٔ دهان و بال‌اند. آنها در راستهٔ عنکبوت‌ها طبقه‌بندی می‌شوند که خود یکی از چند راستهٔ ردهٔ بزرگتر عنکبوتیان است. ردهٔ عنکبوتیان دربردارندهٔ گونه‌هایی چون گزدم ، کنه ، هیره ها ، شپش ها و عقربها است.

همهٔ عنکبوتان تار می‌تنند که معمولاً به صورت رشته‌ای پروتئینی از غده‌های تارتنِ انتهای شکم ایشان ترشح می‌شود.

این تارها ابتدا به صورت مایع هستند و به شکل نخ نازکی از بدن عنکبوت خارج می شوند و سپس در تماس با هوا خشک شده و مانند نخ می شوند. قطر تار عنکبوت حدود یک دهم تار موی انسان است. این تارهای صاف و شفاف، بسیار نرم و سبک و در عین حال بسیار مقاوم هستند. حتی می توان گفت تار عنکبوت از فولاد هم سخت تر است.

تارهای بافته شده چند نوع دارند، نوعی از آنها بسیار محکم اند و خاصیت کشسانی دارند. نوع دیگر هم مقاومت کمتری دارد و خاصیت کشسانی (ارتجاعی) ندارند.بسیاری از عنکبوت ها از تار برای شکار استفاده می کنند. به این صورت که توری یا پرده‌ای می‌تنند که حشرات در در آن به دام می‌افتند ولی گونه‌ های فراوانی هم هستند که آزاد شکار می‌کنند. از تار در بالارفتن از جایی، ایجاد دیوارهای هموار در لانه‌ های زیرزمینی، ساختن ساک تخم، درپیچیدن صید، و نگاهداری موقت اسپرم، و خیلی کارهای دیگر استفاده می‌شود.

گونه های عنکبوت

عنکبوت ها گونه های متفاوتی دارند. که چند نوع از آنها را نام می بریم.

- عنکبوت پرنده خوار

- عنکبوت طلایی تار گرد

- عنکبوت بیوه سیاه

- عنکبوت خون آشام اعماق

- عنکبوت کمین کننده

- عنکبوت تار کروی باغی

عنکبوت پرنده خوار

طول بدن این نوع عنکبوت که از بزرگترین عنکبوت های جهان محسوب می شود حدود ۲۸ سانتی متر است. البته پرندگان بخش کوچکی از غذای آنها را تشکیل می دهند زیرا عنکبوت ها اشتهای زیادی دارند به طوری که روزانه ۲۰ برابر وزن بدنشان غذا می خورند.

عنکبوت طلایی تار گرد

این گونه استوایی عنکبوتها، در بین گونه های آمریکایی، بزرگترین تارگرد را می سازد. هر تار گرد می تواند تا قطر (2پا) 61 سانتیمتر بزرگ شود که از جنس ابریشم زرد و سختی ساخته می شود. صدها عدد از این عنکبوتها در کنار همدیگر زندگی م یکنند و تارهای آنها انبوهی از نخ را ایجاد می کند که می تواند بزرگترین حشرات را به دام بیاندازد. عنکبوتهای دیگر وابسته به این تارها بوده و حشراتی که روی تار های تنیده شده توسط دیگر عنکبوتهای تار گرد، به دام افتاده اند،می دزدند.

عنکبوت بیوه سیاه

عنکبوت بیوه سیاه یکی از انواع انگشت شمار عنکبوت های سمی در ایالت آمریکاست. این عنکبوت جزء خانواده عنکبوتیه است . طول بدنش در حدود 5/1 اینچ است (کوچکتر از یک سکه) و پاهای درازی دارد. عنکبوت بیوه سیاه ، مشکی و براق است و یک علامت نارنجی قرمز یا زرد به شکل یک ساعت شنی روی شکمش دارد. عنکبوتهای سیاه و خانواده شان تقریبا هر جایی در نیمکره غربی جهان در جاهای مرطوب و تاریک یافت می شوند. مکان های مورد علاقشان توده های چوب ، کنده های درخت ، توده های خاکروبه ، انبارها ، باغهای میوه و سبزیجات ، درون دیوارهای سنگی و زیر صخره هاست. اگر آنها به داخل خانه بیایند به جاهای تاریک می روند مثل گوشه گنجه دیواری ، گاراژ یا پشت لوازم منزل . آنها به طور طبیعی کمرو هستند و تنها زمانی نیش می زنند که گرفتار شوند ، احساس خطر نمایند و یا بطور ناگهانی لمس شوند.

محل نیش عنکبوت بیوه سیاه چه حسی دارد ؟

شخصی که توسط عنکبوت بیوه سیاه گزیده می شود ممکن است فورا متوجه نشود ، چون جای گزش گاهی اوقات شبیه سوزش سنجاق است هرچند بعد از 30 تا 40 دقیقه ، محل گزیدگی ورم خواهد کرد و درد شدیدی خواهد داشت.

شما باید چه کنید ؟

هر زمان که شما متوجه شدید توسط عنکبوت بیوه سیاه گزیده شده اید ، به بزرگتر خود بگوئید . جای نیش عنکبوت بیوه سیاه بندرت مردم را می کشد ، اما مهم است که به محض اینکه متوجه شدید مراقبت های پزشکی را انجام دهید زیرا زخمهای نیش عنکبوت می تواند شما را به حد نهایت بیمار کند . با کمک یکی از بزرگترها ، محل زخم را با آب و صابون بشوئید . سپس یک بسته یخ برای جلوگیری از انتشار زهر عنکبوت روی زخم بگذارید ، سعی کنید ناحیه گزیدگی را در سطح بالاتری نگه دارید و آن را تحریک نکنید : اگر امکانش هست ، یک بزرگسال عنکبوت را بگیرد و با شما به مطب دکتر ببرد. گرچه معمولا تشخیص عنکبوت بیوه سیاه آسان است اما شما می خواهید مطمئن شوید که چه نوع عنکبوتی شما را نیش زده است . منتها مطمئن شوید عنکبوت را آنقدر له نکرده باشید که کسی نتواند بگوید که او چیست.

عنکبوت خون آشام اعماق

یک جانور عجیب و غریب که شبیه عنکبوت است باعث شگفتی دانشمندان شده است. این جانور شبه عنکبوت که در کف اقیانوس و دریا زندگی می کند با استفاده از یک «نی» خون قربانیان خود را می مکد. این عنکبوت های آبی که بعضی از آنها نابینا هستند رده بندی علمی را به چالش کشانده اند. دکتر «کلودیو آرانگو»، جانورشناس دریایی از موزه استرالیا در سیدنی قبول دارد که این جانوران، «بند پا» هستند، اما نمی داند که متعلق به چه گونه یی هستند. وی تحقیق خود در مورد این جانوران غیرعادی که اطلاعات کمی در مورد آنها وجود دارد را در جلسه اخیر «کمیته علمی تحقیقات جنوبگان» ارائه داده است. وی می گوید: «این جانوران بسیار غیرعادی هستند.»بیش از صد سال است که چگونگی رده بندی عنکبوت های دریایی باعث سردرگمی دانشمندان شده است. این عنکبوت آبی در کف دریا می خزد و گاهی تا عمق 6 تا 7 هزار متری دریا رفته و ترجیح می دهد که در تاریکی زندگی کند. در این عمق، این جانور از اسفنج هایی که آهسته حرکت می کنند و همچنین از حلزون های دریایی تغذیه می کند. بدن این جانوران بند بند بوده و دارای یک اسکلت بیرونی هستند. این دو ویژگی باعث می شود که «بند پا» تلقی شوند و در گروه سخت پوستان، حشرات، هزارپایان و عنکبوت ها قرار گیرند. علاوه بر ویژگی های یاد شده، این عنکبوت یک سری ویژگی های بسیار عجیب دارد که ساختار تغذیه یی منحصر به فرد آن از جمله این خصوصیات است. به گفته «آرانگو»: «این جانور، خرطومی شبیه «نی» دارد که آن را به درون بدن جانوران وارد می کند و شیره آنها را می مکد.» همین ویژگی است که قرارگیری این عنکبوت را در گروه های شناخته شده بندپایان مشکل می سازد.

وی در ادامه می افزاید: «این جانور شبیه عنکبوت است اما یک عنکبوت واقعی نیست. قرار دادن آن در یک جایگاه خاص از شجره حیات بسیار دشوار است.»

در حال حاضر «آرانگو» مشغول بررسی تنوع و تکامل عنکبوت های دریایی است. وی موفق شده است با استفاده از مشخصات dna و ریخت شناسی 60 گونه عنکبوت دریایی از سرتاسر دنیا یک شجره خانوادگی برای آنها تهیه کند. برخی دانشمندان بر این باورند که عنکبوت های دریایی یک گروه جدید بسیار ابتدایی را تشکیل می دهند که در پایه شجره خانوادگی بندپایان قرار دارد. اما یافته های «آرانگو» یک فرضیه دیگر را پشتیبانی می کند: این جانور بیشتر به گروهی از بندپایان نزدیک و مرتبط است که شامل عنکبوت ها و عقرب هاست.

عنکبوت کمین کننده

این عنکبوت از حس بسیار بالایی برخوردار است و به محض اینکه طعمه به سوراخی که عنکبوت کمین کننده آنجا در حال انتظار است نزدیک شود با سرعت بالایی که دارد به طعمه حمله می کند و از دندانهای بسیار تیز و سمی خود استفاده می کند و آنرا شکار می کند.

گال نوعی بیماری پوستی که است که توسط کنه‌ای ریز ایجاد می‌شود. اینه کنه برای تخم‌ریزی وارد پوست می‌شود و باعث ایجاد دانه‌های پوستی و خارش‌دار می‌شود. گال بسیار مسری است و از طریق تماس پوستی، لباس، تشک و غیره منتقل می‌شود

شاید اسم گال را شنیده باشید، یک بیماری پوستی که با نام‌های جرب، خارشَک و خارشتَک هم شناخته می‌شود. این بیماری توسط کنه گال ایجاد و منتقل می‌شود. این بیماری مسری است و باعث ایجاد بثورات پوستی می‌شود. اگر نگران آلودگی به این کنه هستید، در این مطلب همراه دکترتو باشید. در این مطلب می‌خواهیم بدانیم که گال چیست؟ کنه گال چه شکلی است؟ چطور منتقل می‌شود؟ راه درمان آن چیست؟ و چطور می‌توان از آن پیشگیری کرد؟

گال چیست؟

گال یک بیماری پوستی است که توسط کنه گال به نام Sarcoptes scabiei ایجاد می‌شود که یک گونه کنه میکروسکوپی هشت پا است. این کنه‌های میکروسکوپی در صورت عدم درمان می‌توانند ماه‌ها روی پوست شما زندگی کنند. آنها در سطح پوست شما تکثیر می‌شوند و سپس برای تخم‌گذاری در آن فرو می‌روند. این امر باعث ایجاد بثورات قرمز و خارش‌دار روی پوست شما می‌شود.

گال یک بیماری مسری است و می‌تواند به راحتی از طریق تماس فیزیکی نزدیک، استفاده از لباس مشترک یا استفاده از رختخواب مشترک منتقل شود. این امر باعث می‌شود که شیوع بیماری در محیط‌های نزدیک، مانند خانواده، گروه مراقبت از کودکان، کلاس مدرسه یا خانه سالمندان، سرعت بالایی داشته باشد.

اگرچه خارشتَک می‌تواند آزاردهنده باشد، اما معمولا به خوبی درمان می‌شود و می‌توان با استفاده از تکنیک‌هایی، کنه‌ها را از بین برد. درمان اغلب شامل داروهایی است که کنه‌ها و تخم‌های آنها را از بین می‌برند. از آنجایی که جرب بسیار مسری است، پزشکان معمولاً درمان را برای افرادی که به طور مکرر با فرد مبتلا به گال در تماس هستند توصیه می‌کنند.

انواع گال

1. گال پوسته دار (نروژی)

گال پوسته‌ای شکل شدیدی از جرب است که می‌تواند در برخی از افراد دارای سیستم ایمنی ضعیف، افراد سالخورده یا ناتوان رخ دهد. افراد مبتلا به خارِشَک پوسته دار دارای پوسته ضخیم پوستی هستند که حاوی تعداد زیادی کنه گال و تخم است. افراد مبتلا به جرب پوسته دار برای افراد دیگر بسیار مسری هستند و می‌توانند آلودگی را به راحتی هم از طریق تماس مستقیم پوست به پوست و هم از طریق آلودگی وسایلی مانند لباس، ملافه و مبلمان پخش کنند.

۲. گال گره ای (ندولار)

این نوع بیشتر در بین کودکان دیده می‌شود. نشانه اصلی این نوع خارِشَک، گره‌های قهوه‌ای است که مدت‌ها پس از درمان بیماری نیز همچنان از بین نمی‌روند.

۳. خارشتَک معمولی

این نوع شایع‌ترین نوع بیماری گال است. این آلودگی باعث خارش در دست‌ها، مچ دست و سایر نواحی می‌شود، اما به هیچ عنوان روی پوست سر و صورت رشد نمی‌کند.

۴. گال پوست سر

این نوع روی پوست سر شما اتفاق می‌افتد و ممکن است علائمی نداشته باشد به جز پوسته‌هایی که ممکن است شبیه پسوریازیس باشند.

گال نوعی بیماری پوستی است که توسط نوعی کنه ایجاد می‌شود و باعث ایجاد بثورات پوستی و خارش می‌شود. این کنه مسری است و به راحتی منتقل می‌شود.

علائم بیماری گال

شروع علائم جرب بسته به اینکه فرد قبلا در معرض کنه بوده یا نه متفاوت است. اولین باری که فرد در معرض کنه گال قرار می‌گیرد، ممکن است ۴ تا ۸ هفته طول بکشد تا علائم مشخص شوند. این بازه زمانی در هجوم‌های بعدی به طور قابل توجهی کوتاه‌تر است، زیرا سیستم ایمنی بدن سریع‌تر واکنش نشان می‌دهد. این دفعات بعدی ممکن است علائم بین ۱ تا ۴ روز مشخص می‌شود.برخی از علائم خارِشَک عبارت‌اند از:

خارش: این عارضه اغلب در شب بدتر می‌شود و می‌تواند بسیار شدید باشد. خارش پوست یکی از شایع‌ترین علائم گال است.

بثورات: هنگامی که کنه به داخل پوست فرو می‌رود، خطوط یا خطوط لانه ایجاد می‌کند که بیشتر در چین‌های پوستی وجود دارند. این بثورات و دانه های پوستی ممکن است شبیه کهیر، نیش، برآمدگی، جوش یا تکه‌های پوسته پوسته باشند. همچنین ممکن است تاول نیز وجود داشته باشد.

زخم: زخم‌ها در نواحی آلوده‌ای که فرد پوست خود را خراش داده است، ایجاد می‌شوند. زخم‌های باز می‌توانند منجر به زرد زخم شوند که معمولاً در اثر عفونت ثانویه با استافیلوکوکوس اورئوس ایجاد می‌شود.

پوسته‌های ضخیم: این علامت معمولا در گال نروژی به وجود می‌آید، زمانی که صدها تا هزاران کنه و تخم کنه در پوست و زیر پوست وجود دارند. این نوعِ بیماری، باعث ایجاد علائم شدید پوستی می‌شود.

اغلب، افراد مبتلا به گال نروژی، پوسته‌های خاکستری، ضخیم و متلاشی شده را تجربه می‌کنند. کنه‌هایی که در پوسته‌های جدا شده زندگی می‌کنند می‌توانند بیش از یک هفته بدون نیاز به تماس با انسان به دلیل غذای تهیه شده توسط خود پوسته، به زندگی ادامه دهند.

کنه گال بیشتر در کجای بدن زندگی می کند؟

کنه‌ها در چین‌ها و شکاف‌های باریک پوست شما زندگی می‌کنند. مکان‌های رایج کنه عبارت‌اند از:

بین انگشتان دست و پا

در ران‌ها و ناحیه تناسلی

در مچ دست و زانو

ناحیه اطراف کمر

زیر ناخن

زیر حلقه‌ها، بند ساعت و دستبند

ناحیه اطراف نوک سینه.

خارِشَک چگونه سرایت می کند و چه کسانی در معرض خطر آن قرار دارند؟

کنه ماده پس از تونل زدن در زیر پوست، تخم‌های خود را در تونلی که ایجاد کرده است می‌گذارد. پس از بیرون آمدن از تخم، لاروها به سطح پوست حرکت می‌کنند و از طریق تماس فیزیکی نزدیک در سراسر بدن یا میزبان دیگری پخش می‌شوند.

انسان تنها گونه‌ای نیست که کنه‌ها بر آن تأثیر می‌گذارند. کنه‌ها می‌توانند سگ‌ها و گربه‌ها را نیز تحت تاثیر قرار دهند. با این حال هر کدام از اینها، میزبان گونه‌های متفاوتی از کنه هستند. برای مثال انسان ممکن است واکنش پوستی خفیف و گذرا را در تماس با کنه‌های حیوانی تجربه کند و عفونت در مقیاس کامل در انسان با کنه‌های حیوانی نادر است.

گال بسیار مسری است و از طریق تماس مستقیم پوست به پوست یا استفاده از حوله، رختخواب یا وسایلی که آلوده به کنه‌ها هستند، پخش می‌شود. به همین دلیل، افراد زیر در معرض خطر بیشتری برای آلوده شدن هستند:

کودکانی که به مهدکودک یا مدرسه می‌روند.

والدین یا مراقبان کودکان خردسال

بزرگسالان جوانی که نظر جنسی فعال هستند.

افرادی با چندین شریک جنسی

ساکنین مراکز مراقبت گسترده

بزرگسالان مسن‌تر

افراد با سیستم ایمنی ضعیف ، از جمله افراد مبتلا به HIV ، گیرندگان پیوند و سایرین که داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی مصرف می‌کنند.

رنگ: قهوه ای روشن تا تیره با دو شاخک تیره و هم اندازه در قسمت کمر و پشت سر

شکل: بیضی

شاخک: دارد

پا: 6

اندازه 1.5 تا 1.8 سانتی متر

مکان های رویت: همه کشورها

سوسک آلمانی شبیه چیست؟

سوسک های آلمانی بالغ با پوست قهوه ای روشن تا تیره و دو شاخک تیره و هم اندازه در قسمت کمر یافت می شوند. سوسک های آلمانی ماده از نرها تیره تر هستند. نوزادان این حشره قهوه ای تیره تا مشکی بوده و همان نوارها در پشت شان یافت می شود. در حالی که سوسک های آلمانی بال دارند اما به ندرت پرواز می کنند. به جای آن می دوند.

نشانه های تکثیر سوسک آلمانی

سوسک های آلمانی ترجیح میدهند در محیط های گرم و مرطوب که غذا و رطوبت یافت می شوند، زندگی کنند. این حشرات معمولا در آشپزخانه های خانگی یا تجاری یافت می شوند، بنابراین احتمال دیده شدن آن ها در این مکان ها بیشتر است. همچنین در این مکان ها مدفوع شان دیده می شود. این مدفوع سفید، تاریک و فلفل مانند است که روی پیشخوان و داخل کشوها یافت می شود. لکه های ترشحات آن ها تیره بوده و در گوشه های اتاق، بالای دور و اطراف شکاف های دیوار یافت می شود.

زمانی که جمعیت سوسک های آلمانی در تعداد زیاد موجود باشد، بوی بد به مشام می رسد.

پیشگیری از سوسک آلمانی

نحوه رهایی از شر سوسک آلمانی

آیا می خواهید از شر سوسک های آلمانی خلاص شوید؟ بهترین کار برای کنترل جمعیت سوسک ها رعایت بهداشت است. برای پیشگیری از نفوذ سوسک آلمانی به خانه یا محل کار، باید آشپزخانه را تمیز نگه داشت، لکه ها را پاک کرد و جاروبرقی کشید. ظرف های کثیف را در سینک تلنبار نکنید. تمام ورودی ها مانند لوله ها ئ دریچه ها را که امکان افزایش رطوبت در آن بالاست، عایق بندی کنید. در صورت علائم نفوذ سوسک باید یک متخصص تماس بگیرید تا جمعیت این سوسک ها را کنترل کند، شرکت سمپاشی نگین سبز پویش عسلویه در کنار شماست.

سوسک آلمانی می تواند در عرض یک سال تا شش نسل تولید کند، بنابراین برای کنترل این نوع حشرات باید هرچه سریعتر اقدام کنید.

آیا سوسک آلمانی گاز می گیرد؟

سوسک آلمانی انسان را گاز نمی گیرد. اما با سرایت باکتری و پاتوژن های انسانی سلامت انسان را به خطر می اندازد.

آشنایی با سوسک آلمانی

عادت ها

سوسک های آلمانی به محیط های گرم (70 درجه فارنهایت/21 درجه سلسیوس) و مرطوب عادت دارند. آن ها معمولا در آشپزخانه های تجاری و حمام یافت می شوند. با این حال می تواند در جایی که غذا و نوشیدنی مصرف می شود یافت خواهد شد. این مکان ها در خانه عبارت اند از پذیرایی، نشیمن، آشپزخانه و حمام. هرگونه سوراخ و شکاف در نزدیکی منابع آب و غذا نفوذ آن ها را تسریع می کند، بنابراین باید این قسمت ها را پر کنید. سوسک آلمانی می تواند از سوراخ های ریزی به اندازه 0.5 میلی متر عبور کند.

سوسک آلمانی به راحتی مسیر عبور خود را باز کرده و با جویدن بسته های خوراکی، جعبه ها، نوشیدنی ها و لوازم دسته دوم مانند یخچال، تلویزیون، مایکروویو و غیره، به آن ها نفوذ می کند. گرم بودن هوا باعث می شود به راحتی از یک خانه به خانه دیگر بروند. همچنین دیده شده که در محیط های گرم در بیرون از خانه زنده می مانند.

سوسک آلمانی دهان بزرگی دارد و می تواند از هر چیزی مانند انواع غذا، صابون، چسب و خمیردندان، تغذیه کند. دوره های فعالیت سوسک های آلمانی به سن، شرایط زندگی و وضعیت فیزیولوژیک بستگی دارد. برای مثال، سوسک های ماده بسیار فعال بوده و سوسک ها نر نیز اغلب به جمع آوری آذوقه می پردازند.

تهدید

جمعیت زیاد سوسک های آلمانی می تواند به بروز بیماری و واکنش های آلرژیک در بسیاری از افراد منجر شود. گفته می شود این سوسک حداقل 33 نوع باکتری، شش نوع کرم پاراسیتیک و حداقل هفت نوع از پاتوژن های انسانی را داراست. این موجودات می توانند با حرکت بر روی مواد آلوده جرم و باکتری را جمع کرده و به مکان های دیگر، غذاها و وسایل شخصی ببرند.

مطالعات پزشکی نشان داده که آلرژن های سوسک آلمانی واکنش های آلرژیک ایجاد کرده و می تواند به حملات آسم، مخصوصا در کودکان، منجر شود. به همین دلیل کنترل این حشره ضروری است.