شرکت نگین سبز پویش عسلویه

گال یک بیماری پوستی است که با خارش پوست خود را نشان می دهد و عامل آن یک جاندار بسیار ریز بوده که هشت پا دارد و در زیر پوست حفرات و نقبهائی را ایجاد کرده و در این حفرات تخم گذاری می کند و باعث خارش پوست می شود. این جاندار مایت ( Mite ) نامیده می شود و نام علمی آن Sarcoptes Scabiei است.

- مرور کلی

گال یک بیماری پوستی است که با خارش پوست خود را نشان می دهد و عامل آن یک جاندار بسیار ریز بوده که هشت پا دارد و در زیر پوست حفرات و نقبهائی را ایجاد کرده و در این حفرات تخم گذاری می کند و باعث خارش پوست می شود. این جاندار مایت ( Mite ) نامیده می شود و نام علمی آن Sarcoptes Scabiei است.

در اثر خارش شدید که خصوصاً شبها هنگام خوابیدن به اوج خود می رسد، فرد شدیداً خود را می خاراند که همین باعث ایجاد زخمهائی در سطح پوست وی می شود.

این بیماری مسری است و از طریق تماسهای نزدیک فیزیکی بسرعت منتقل می شود و در مکانهائی مثل خانه، خوابگاه، مدرسه، محل نگهداری سالمندان، زندانها ... سریعاً منتشر می شود و به همین خاطر است که اکثر پزشکان برای درمان گال، توصیه به درمان تمام اعضای خانواده می کنند تا از ریشه کنی بیماری مطمئن شوند.

علائم و نشانه ها

علائم بیماری شامل:

1. خارش که خصوصاً شبها شدید می شود.

2. برجستگی های کوچک و نامنظم در سطح پوست که ملتهب بوده و گاهی بعلت خارش زیاد زخم شده اند .این ضایعات خصوصاً در محل چینهای پوست بیشتر دیده می شوند این مکانها شامل:

پوست بین انگشتان، فضای آرنج، اطراف مچ دست، اطراف پستان (زنان)، اطراف ناحیه تناسلی( مردان)، فضای بین دو کپل ، پوست اطراف زانو، فضای زیر بغل و ... است.

البته بیاد داشته باشید که پوست هر قسمت بدن می تواند در این بیماری درگیر شود گرچه مکانهائی که در بالا ذکر شد شایعتر است.

- مشخصات عامل بیماری

مایت که عامل این بیماری است یک جاندار ریز است که بدون استفاده از ذره بین قابل دید نمی باشد. مایت ماده کانالهائی را در زیر پوست حفر می کند و در آنجا تخمگذاری می کند. تخمهای مایت در عرض 21 روز تکامل یافته و به یک مایت جدید تبدیل می شوند و از کانال بیرون آمده و در جاهای دیگر پوست شروع به حفر کانال می کنند.خارش در بیماری گال ناشی از واکنش حساسیتی بدن انسان نسبت به بدن مایت می باشد.

برای انتقال مایت، تماس فیزیکی نزدیک وبا شیوع کمتر استفاده از لباس و یا وسائل شخصی فرد آلوده لازم است.

گرچه سگها، گربه ها و انسانها همگی به بیماری گال مبتلا می شوند ولی هر کدام مایت مخصوص به خود را دارند و هرگونه از مایت تمایل دارد که میزبان مخصوص خود را آلوده و روی بدن سایر حیوانات برای مدت طولانی نمی تواند به سر ببرد، برای همین انسانها در تماس با حیوانات آلوده ممکن است بطور گذرا دچار یک واکنش پوستی در برخورد با مایتهای حیوانی بشوند ولی این مایتها نمی توانند بطور کامل روی بدن اسنان به تکامل خود برسند. همچنین مایت مربوط به انسان هم روی بدن حیوانات نمی تواند بیماری کامل ایجاد کند.

- چه موقع باید بدنبال توصیه های پزشکی رفت ؟

نه حمام رفتن نه داروهای بدون نسخه نمی توانند باعث نابودی مایتها بشوند. اگر علائم گفته شده خصوصاً خارش در شبها بروز کرد و یا با فردی که دچار بیماری گال بود تماس مستقیم پیدا کردید با پزشک خود مشورت کنید. البته هر خارشی و حتی همراه با ضایعات پوستی گال نیست و بسیاری از مسائل دیگر ممکن است با این مشکلات خود را نشان دهند، برای همین معاینه دقیق برای تشخیص صحیح ضروری است.

- تشخیص

برای تشخیص گال، پزشک علاوه بر معاینه پوست و جستجو برای یافتن حفرات کنده شده توسط مایت،گاهی مجبور است با تراشیدن پوست محل درگیری و مطالعه آن زیر میکرسکوپ به وجود مایت یا تخم آن پی برد، تا تشخیص صحیح میسر گردد.

- عوارض

خاراندن شدید محلهای درگیر باعث آسیب پوست و ایجاد عفونت ثانوی میکروبی در محلهای زخم شده می شود و عفونت های پوستی مثل زرد زخم را ایجاد می کند. زرد زخم یک عفونت سطحی پوست است که توسط باکتریهائی مثل استرپتوککها یا استافیلوککها ایجاد می شود.

- درمان

برای درمان گال باید این مایت را از سطح پوست ریشه کن کرد و برای این کار چندین نوع کرم یا محلول در دسترس می باشد که با نسخه پزشک قابل تهیه است که معمولاً این داروها را برروی تمام بدن ( از گردن به پائین خصوصاً کشاله ران، ناخنهای انگشتان دست و پا و پشت گوشها و همچنین برروی صورت ) مالیده می شود ولی از ورود دارو به دهان یا چشم باید کاملاً اجتناب شود. این ترکیبات معمولاً 8-6 ساعت روی بدن مانده و سپس شسته می شوند.

نکته ای که باید توجه کرد این است که حتی پس از کشته شدن مایتها توسط درمان مؤثر آن ، خارش برای چند هفته می تواند ادامه یابد و این تداوم خارش نشانه شکست درمان نیست ولی بتدریج این خارش نیز قطع شده و علائم رفع می شود.

بدلیل اینکه بیماری گال براحتی منتشر می شود، معمولاً پزشکان تمام افراد خانواد اعم از علامتدار یا بی علامت را درمان می کنند، تا اگر کس دیگری نیز دچار بیماری شده است ولی هنوز علائم را نشان نداده، درمان شود.

- پیشگیری

برای جلوگیری از ایجاد عفونت دوباره در فرد، باید پس از مصرف دارو موارد زیر رعایت شود.

1. پس از مصرف دارو حتماً باید لباسهای تمیز و ترجیحاً لباسهائی که نو بوده و تا به حال استفاده نشده پوشیده شوند، تا دوباره فرد به مایت آلوده نشود.

2. لباسها، ملحفه ها و حوله و وسائلی که قبل از درمان مورد استفاده بوده است را باید با شستن در دمای 60 درجه و سپس اتو کشیدن، آنها را از وجود مایت پاک کرد.

3. اگر وسائلی دارید که نمی تـوانید آنها را بشوئید، آنها را در یک کیسه بدون سوراخ که تهویه ندارد ریخته و درب کیسه را ببندید و بمدت 2 هفته، سر بسته نگه دارید، مایتها پس از یک هفته اگر روی بدن انسان نباشند، کشته می شوند.

چرا باید محل کار خود را سمپاشی کنیم ؟؟

ضرر مالی و جانی

مدیر یک شرکت زمانی که متوجه می شود حضور حشرات و جوندگان موذی در کارخانه باعث می شود شرکت از حضور آنها متضرر شده و از طرفی ممکن است خطرات جانی ( نیش مار و عقرب و رتیل) و بهداشتی برای سیستم به وجود آمده است آن را دلیلی قانع کننده برای خود می داند که شروع به کنترل این موجودات در کارخانه کند.

ابتدا بنا به دستورات بهداشتی هر مکان عمومی و خصوصی که انسان ها در آن مشغول به کار و بعد استراحت هستند باید مبارزه ای بر علیه حشرات موذی و جوندگان و سایر خزندگان شود. که افراد شاغل در این محل متضرر از لحاظ جانی و مالی نشوند.

دلایل لزوم سمپاشی و کنترل حشرات و جوندگان در صنایع و کارخانجات

بزرگترین آسیبی که آفات صنعتی به بار می آورند آسیب رساندن به دستگاه ها و ماشین آلات کارخانه می باشد به خصوص جوندگان که علاقه شدیدی به خوردن کابل هل ی برق دارند و همین کار باعث اتصالی در خطوط برق دستگاه ها شده و باعث به وجود آوردن خسارتهای سنگین می شود که چند برابر بیشتر از هزینه های سمپاشی می باشد.

آسیب رساندن به محصولات تولیدی به طوری که باعث نارضایتی های مشتری می شود.

جوندگان و حشرات موذی توانند با خوردن و جویدن محصولات منافذی را هم در جای جای کارخانه بوجود آورند.

دلیل بعضی از آتش سوزی ها در شرکت ها و کارخانجات همین جوندگان می باشند.

تمامی محصولات کارخانجات مواد غذایی می توانند مورد حمله حشرات و جوندگان قرار گیرند و آنها را آلوده کنند.

مزاحمت های حشرات برای کارکنان نیز باعث خطر آفرینی یا به صورتی امشکلات ایمنی را بیشتر کنند.

سمپاشی شپشک برنج و کنترل شپشک در انبار

سمپاشی شپشک برنج ، شرکت سمپاشی نگین سبز پویش عسلویه با مجوز رسمی ،سمپاشی تضمینی ، سمپاشی اصولی ، سمپاشی سوسک حمام ، سمپاشی ادارات و کارخانجات ، طعمه گذاری موش با ضمانت ، سمپاشی با ضمانت

حتماً شما هم تا به حال آفت‌های غلات و حبوبات را دیده‌اید و برای از بین بردن آن‌ها راه‌های زیادی را هم امتحان کرده‌اید؛ راه‌هایی مانند استفاده از قرص‌های شیمیایی یا قرار دادن سیر و نمک لابه‌لای برنج و حبوبات. هر کدام از غلات، آفت‌های خاص خودشان را دارند…

گاهی تخم‌های بسیار ریز این آفت‌ها در لابه‌لای غلات، از مرحله کاشت و داشت تا برداشت و انبار کردن داخل سیلوها نفوذ می‌کنند. این تخم‌های ریز موجود در برنج، حبوبات یا حتی گندم منتظر شرایطی برای رشد و تکثیر می‌شوند.

بهترین شرایط برای رشد و تکثیر تخم آفت‌های غلات گرما و رطوبت است، مثلاً اگر تخم آفتی داخل گونی برنج باشد و برنج را در محلی گرم و نسبتاً مرطوب نگهداری کنید به؟ احتمال زیاد پس از مدتی با باز کردن گونی، با حشرات ریزی مواجه خواهید شد.

بهترین راه برای پیشگیری از حشره زدن برنج و حبوبات و تکثیر تخم آفت‌ها درون آن‌ها،‌ نگهداری آن‌ها در دمای مناسب است. مکان‌های خشک و خنک، بهترین محل برای نگهداری و انبار کردن غلات هستند.

همانطور که در بالا توضیح داده شد عامل اصلی رشد و تکثیر شپشک در محیط نامناسب بودن شرایط نگه داری به لحاظ دمایی و رطوبت میباشد.پس اولین قدم در جلوگیری در به وجود امدن این شرایط:

۱:شرایط نگهداری مناسب

۲:در منازل استفاده از به لحاظ پیشگیری

۳:در انبار ها استفاده از سموم مخصوص به لحاظ پیشگیری

اما اگر شپشک ها در محیط رشد پیدا کردند،میبایست در اولین زمان ممکن به روش اصولی و کم خطر با انها مبارزه کرد.شرکت سمپاشی نگین سبز پویش عسلویه اماده ارائه خدمات به شما مشتریان گرامی میباشد.(شماره تماس:۰۹۱۷۱۳۸۷۱۴۴)

عقرب موجودی است که همه ما کمابیش از آن ها وحشت داریم. شکل ظاهری و نیش دردناک و کشنده، ان را در زمره موجودات هراس انگیز و خطرناک قرار داده است.

تعداد ۲۵ گونه از ۱۵۰۰ گونه عقرب شناخته شده در جهان، دارای سمی هستند که به اندازه کشتن یک انسان بالغ قدرت دارند

بررسی مهم ترین ویژگی های ظاهری عقرب

عقرب‌ها جاندارانی شکارچی، از شاخه بندپایان و رده عنکبوتیان هستند. برای بررسی مشخصات ظاهری آن ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

هشت عدد پا

مانند سایر عنکبوتیان، عقرب‌ها نیز ۸ عدد پا دارند.

پدیپالپ یا انبرک

پدیپالپ یا انبرک ها، دو عضو مهم دیگر در بدن عقرب‌ها می باشند. آن ها با استفاده از انبرک ها، طعمه را می گیرند و در حین خطر، از خود دفاع می کنند.

دم عقرب

اندامی که عقرب‌ها را تا این حد مهم و خطرناک کرده است، نیشی است که در انتهای دم آنها جای گرفته است.

خبر خوش این است که این نیش در تمام گونه ها کشنده نیست، هرچند که می تواند بسیار دردناک باشد.

بررسی سایر ویژگی های ظاهری در عقرب‌

اندازه بدن در عقرب‌ها

طول بدن عقرب‌ها در گونه های مختلف، بین یک تا ۲۴ سانتیمتر متغیر است، با این وجود بیشتر گونه ها، اندازه ای در حدود ۵ تا ۸ سانتیمتر دارند.

اندازه بدن جنس نر و ماده یک گونه نیز متفاوت می باشد. عقرب‌های نر، بدن هایی بلندتر و باریک تر از بدن عقرب‌ ماده دارند.

رنگ در عقرب‌ها

به جز طول بدن، رنگ آن ها نیز از ویژگی هایی است که در گونه های مختلف عقرب‌ متفاوت می باشد، این موجودات خطرناک می‌توانند در رنگ‌های متفاوتی دیده شوند.

• سبز
• زرد
• قهوه ای
• قرمز
• آبی
• سیاه

در پوسته سخت عقرب‌ها، موادی با خواص فلوئورسنت وجود دارد، در نتیجه اگر آن ها شب هنگام، تحت تابش فرابنفش قرار بگیرند، به رنگ سبز درخشان دیده می شوند.

تولید مثل و چرخه زندگی عقرب ها

جفتگیری عقرب ها

تولید مثل عقرب‌ها به صورت فصلی و عمدتاً در ماه های گرم سال اتفاق می افتد. فرومون های جنسی ماده، که در فصل جفتگیری ترشح می شود، عقرب‌های نر را جذب می کند.

یک عقرب حتی از فواصل بسیار زیاد نیز، می تواند با ردگیری فرومون های جنسی، جفت خود را بیابد. سپس برای رسیدن به جنس ماده و جفت گیری، این مسیرهای طولانی را طی می کند.

جنس نر پس از رسیدن به جنس ماده، حرکات خاصی انجام می دهد تا توجه عقرب ماده را جلب کند. سپس جفت گیری انجام داده و قبل از اینکه توسط عقرب ماده خورده شود، از آنجا دور می شود.

گاهی در فصل تولید مثل، ماده ها برای افزایش ذخایر اسپرمی خود، با چندین نر جفت گیری می کنند.

زنده زایی در عقرب‌ها

بر خلاف حشرات که تخمگذار هستند، عقرب‌ها از طریق زنده زایی تولید مثل می کنند، گونه های مختلف این موجود، در هر نوبت تولید مثل می توانند بین ۳ تا ۱۰۰ بچه به دنیا بیاورند

مراقبت از نوزادان

این موجودات جزو محدود بندپایانی هستند که از نوزادان خود تا زمان به بلوغ رسیدن آن ها، نگهداری می کنند. به این منظور عقرب‌های ماده، نوزادانش را تا زمان رسیدن به بلوغ، بر پشت خود حمل می کند.

این کار چندان فداکارانه نیست، زیرا ممکن است عقرب‌های ماده برای رفع گرسنگی، مجبور به تغذیه از فرزندان خود شوند.

در طول فرآیند رشد، عقرب‌های سوار بر پشت مادر، چندین بار پوست اندازی می کنند و در نهایت با تکمیل چرخه رشد، اسکلت سفت و سختی در عقرب‌های بالغ تشکیل می شود.

عقرب‌ها کجا زندگی می کنند؟

به جز قطب جنوب، عقرب‌ها در تمام نقاط دنیا حضور دارند. در این میان، بیشترین جمعیت عقرب‌ها در نواحی گرمسیری و معتدل کره زمین دیده می شود.

عقرب‌ها در طول روز، خود را زیر صخره ها و شکاف های موجود در زمین پنهان می کنند. آن ها معمولاً روز را در استراحت می‌گذرانند و شب ها برای شکار از لانه خود خارج می شوند.

این موجودات ترسناک در خانه ها نیز همین رفتار را از خود نشان می دهند، یعنی عقربی که وارد خانه شده، به دنبال شکاف، حفره و منافذی می‌گردد تا روزها در آن پنهان شود.

با فرا رسیدن شب، عقرب برای شکار عنکبوت ها و سایر حشرات موجود در خانه، پناهگاهش را ترک می کند.

تغذیه عقرب‌ها

عقرب‌ها موجوداتی شکارچی هستند که از حشرات و یا حتی حیوانات بزرگتری مانند موش و مارمولک، تغذیه می کنند. آن ها در ابتدا با استفاده از زهر خود، شکار را بی حس و فلج کرده و سپس آن را می خورند.

در مواردی که اندازه طعمه کوچک است، آن ها می توانند بدون تزریق زهر نیز آن را شکار کنند

نکته قابل توجه در مورد تغذیه عقرب‌ها این است که آن ها نسبت به گرسنگی بسیار مقاوم هستند، این موجودات می توانند ماه‌ها بدون خوردن غذا زنده بمانند.

این نکته به خصوص در رابطه با عقرب‌هایی که به خانه ها راه یافته اند اهمیت می یابد، چرا که از بین بردن منابع غذایی عقرب‌ها در خانه، به تنهایی نمی تواند آن ها را از پای درآورد.

همانطور که گفته شد؛ عقرب در نتیجه گرسنگی نمی میرد و فقط در گوشه ای پنهان می شود.

خطرناک ترین گونه عقرب در ایران

گادیم یا گاردیوم، خطرناک ترین گونه عقرب در ایران است.

این گونه بیشتر در مناطق جنوبی کشور و به ویژه در استان خوزستان یافت می شود. در صورتی که گادیم شما را نیش بزند، احتمال زنده ماندن شما به کمتر از ۱۰ درصد می رسد.

این موجود خطرناک، با نام علمی Hemiscorpius lepturus، عامل بیشترین مرگ های ناشی از عقرب گزیدگی در ایران می باشد.

به همین دلیل گادیم را در لیست خطرناکترین عقرب‌های جهان قرار داده اند.

ورود عقرب های گادیم به خانه می توان باعث مرگ ساکنین آن شود، به همین دلیل همواره باید از روش های پیشگیری از ورود عقرب ها به خانه استفاده کرد.

اثرات زهر عقرب گادیوم بر بدن انسان

مهمترین دلیل مرگبار بودن نیش گادیم، نوع زهر آن است.

زهر گادیم بر خلاف زهر سایر گونه های این موجود، در بدن قربانی ایجاد درد نمی کند، در نتیجه فرد قربانی حتی متوجه نمی شود که توسط عقربی گزیده شده است تا به سراغ درمان آن برود.

این مسئله منجر به برخی تغییرات در بدن فرد می شود. این نوسانات عبارتند از:

1. پخش تدریجی زهر در خون
2. از کار افتادن ارگان ها
3. نهایتاً مرگ قربانی

زهر عقرب‌ها

مهمترین عامل ترس از این موجودات ترسناک، نیش دردناک آن است و اینکه نیش عقرب می تواند حاوی زهری کشنده باشد.

گاهی زهر عقرب که تا این حد کشنده است، می تواند به راهی برای نجات جان انسان ها تبدیل شود.

امروزه در ترکیب بسیاری از داروها، از زهر عقرب استفاده می شود. این موضوع، این ماده را به یکی از گرانبهاترین مواد موجود در کره زمین تبدیل کرده است.

باورهای غلط درباره نیش عقرب‌ها

درمورد ارتباط بین رنگ، اندازه و مکان زندگی عقرب، با میزان کشنده بودن زهر آن، باورهای عجیب و زیادی وجود دارد.

رنگ عقرب‌ها

به عنوان مثال بر اساس یک باور عمومی، عقرب‌های سیاه از عقرب‌های زرد، کشنده تر هستند.

اندازه عقرب ها

همچنین طبق یک باور دیگر، زهر عقرب‌های بزرگ از زهر عقرب‌های کوچک، خطرناکتر است.

مکان زندگی عقرب ها

برخی ها بر این باور هستند که عقرب‌های مناطق گرمسیری، با آب و هوای خشک، خطرناک تر از عقرب‌های مناطق معتدل و سردسیری هستند.

تمام این باورها بی اساس بوده و هیچ کدام مبنای علمی ندارند.

بر اساس نتایج تحقیقات علمی، کشنده بودن زهر، تنها به ترکیبات زهر بستگی دارد، همچنین ترکیبات زهر عاملی تأثیرگذار بر شکل ظاهری یا رنگ عقرب‌ها نیست.

ترکیبات زهر در عقرب‌ها

زهر عقرب‌ها حاوی پلی پپتیدها و سموم بسیار پیچیده است.

سموم موجود در زهر عقرب‌ها به سه دسته تقسیم می شوند.

1. نوروتوکسین
2. هموتوکسین
3. کاردیوتوکسین

بسته به درصد هر یک از سموم موجود در ترکیب زهر، اثر آن بر شکار یا انسان، متفاوت خواهد بود.

نوروتوکسین موجود در زهر عقرب‌ها، روی سیستم عصبی تأثیرگذار بوده و منجر به فلج یا مرگ قربانی می شود.

هموتوکسین ها باعث ایجاد اثرات موضعی خفیف می شوند. از قبیل :

• تورم
• درد
• تغییر رنگ در محل نیش زدگی

هشدار!

برخی گونه های عقرب زهرهای بسیار مهلکی دارند.

بنابراین از تماس با آن ها بدون محافظت از خود، اجتناب کنید. در صورتی که دچار گزیدگی شدید، حتماً بی معطلی به پزشک مراجعه نمایید.

انواع گونه های عقرب

خطرناکترین گونه به نام عقرب‌ قرمز هندی یا Hottentotta Tamulus

کوچکترین گونه جهان با نام علمی Microtityus fundorai که فقط یک سانتیمتر طول دارد

بزرگترین گونه های جهان با نام علمی Hadogenes troglodytes وPandinus imperator