شرکت نگین سبز پویش عسلویه

مواردی که منجر به ایجاد عوامل زیان آور روانی در محیط کار می شوند به شرح زیر می باشد:

• شیفت و نوبت کاری
• ساعات کار بیش از یک شیفت
• بی علاقه بودن به کار و یکنواختی محیط کار
• عدم تناسب فشار کاری و مسئولیت های فردی با توان آن ها
• اضطراب مداوم و عدم امنیت شغلی
• ارتباط ضعیف کارکنان با همکاران، سرپرستان و مدیران
• استرس ناشی از کار

پشه آئدس چیست و چه خطری به همراه دارد

یکی از گونه های حشرات

موجود در طبیعت که می تواند بیماری هایی نظیر تب دنگ و زیکا را منتقل کند، پشه

آئدس است. گیاه لاکی بامبو یکی از زیستگاه های

مورد علاقه پشه آئدس است و وجود آن در استان هرمزگان، گزارش شده است. در این مطلب

ضمن آشنایی بیشتر با این حشره، از راه های پیشگیری از گزش با آئدس آگاه می شویم.

پشه آئدس نزدیک به هزار گونه دارد، اما همه گونه ها ناقل
بیماری نیستند. در حال حاضر مهم ترین نوع پشه های آئدس از نظر پزشکی، «آئدس اجیبتی»
و «آئدس آلبوپیکتوس» است. گستردگی آئدس اجیبتی محدود به مناطق گرمسیری و نیمه
گرمسیری است. حال آنکه آئدس آلبو‍پیکتوس در مناطق گرمسیری، نیمه گرمسیری و معتدل دیده
شده است.

خصوصیات پشه آئدس آلبوپیکتوس

•
خونخواری خود را
از انسان و همچنین مهره داران اهلی و وحشی انجام می دهد.

•
زمان خونخواری در
طول روز و با اوج خونخواری در اوایل صبح و غروب است.

•
تنها از یک
میزبان خونخواری می کند و تمایل به خونخواری از انسان و حیوان را دارد؛ در نتیجه در
صورت دسترسی، از حیوان خونخواری می کند.

•
قابلیت تطبیق
آئدس آلبوپیکتوس با سرما بسیار زیاد است و می تواند درجه حرارت های زیر انجماد را
به خوبی تحمل کند.

• محل تخم گذاری این گونه
همان ظروف محتوی آب ساخته شده بدست انسان و ظروف کوچک طبیعی در اطراف و یا دورتر
از منازل است.

خصوصیات آئدس اجیبتی

اگرچه زیستگاه اصلی این پشه آفریقا بوده، اما در حال حاضر وجود
این پشه در بیش از 100 کشور جهان از جمله کشورهای همسایه ایران نیز گزارش شده است.
در ایران، در بندر لنگه استان هرمزگان این گونه حشره صید شده است.

• در مناطق شهری در داخل و خارج از اماکن انسانی، زندگی و
خونخواری می کند.

• این گونه اغلب در ظروف محتوی آب، ساخته شده به دست
انسان، در داخل و یا در مجاورت به مکان های انسانی تخم ریزی می کند.

خصوصیات آئدس اجیبتی

اگرچه زیستگاه اصلی این پشه آفریقا بوده، اما در حال حاضر وجود
این پشه در بیش از 100 کشور جهان از جمله کشورهای همسایه ایران نیز گزارش شده است.
در ایران، در بندر لنگه استان هرمزگان این گونه حشره صید شده است.

در مناطق شهری در داخل و خارج از اماکن انسانی، زندگی و
خونخواری می کند.

• این گونه اغلب در ظروف محتوی آب، ساخته شده به دست
انسان، در داخل و یا در مجاورت به مکان های انسانی تخم ریزی می کند.

• تخم گذاری در طول روز و اغلب در ظروف تیره رنگ
واقع شده در سایه انجام می گیرد.

• خونخواری این پشه، بر خلاف بسیاری از پشه های دیگر، در طول
روز و با اوج خونخواری در اوایل صبح و غروب انجام می شود. خونخواری لازمه تشکیل
تخم و فقط از سوی پشه ماده صورت می گیرد.

خونخواری این پشه اغلب از انسان است.

• این خصوصیات رفتاری ماهیت انفجاری انتقال بیماری ها را در جایی
که این ناقل حضور دارد، نشان می دهد.

مهمترین
راه انتقال پشه های آئدس در دنیا:

1- تجارت لاستیک های دست دوم

2- حمل و نقل هوایی، زمینی و دریایی
کالاها

3- تجارت گیاه لاکی بامبو

راه
های کنترل پشه های آئدس:

1-مدیریت محیط

از بین بردن لانه های لاروی آئدس ها در محیط، به ویژه در خانه و در اطراف محل زندگی انسان اهمیت
دارد. مدیریت پسماندها، پوشاندن دهانه ظروف ذخیره آب، خالی کردن کاسه زیر گلدان،
برگرداندن ظروف بی مصرف آب و جلوگیری از دسترسی پشه به آب در ظروف کوچک و بزرگ
اطراف محل زندگی انسان در این زمینه ضرورت دارد.

2-کنترل لارو پشه آئدس

• از بین بردن محل های مناسب برای تخمگذاری
و رشد لارو با مدیریت محیط

• استفاده از انواع لاروکش های مجاز از طرف
سازمان جهانی بهداشت. بعضی از این لاروکش ها در آب ذخیره شده برای شرب نیز قابل استفاده
است.

3-کنترل
پشه های بالغ

این روش در کاهش فوری جمعیت پشه ها و در نتیجه کاهش سریع
شدت انتقال بیماری دارای اهمیت ویژه است.

• سمپاشی ابقایی خارجی

• سمپاشی ابقایی داخلی

سمپاشی فضایی خارجی و سمپاشی فضایی داخلی با
استفاده از حشره کش های تأیید شده به وسیله سازمان جهانی بهداشت

نکات
مهم در خصوص پشه آئدس:

1- این پشه به رنگ های تیره علاقه دارد،
بنابراین توصیه می شود در طبیعت برای جلوگیری از گزش این پشه، از لباس های رنگ
روشن و گشاد استفاده کرد.

2- این پشه در طول روز فعالیت می کند؛ پس
برای محافظت از گزش بایستی از اسپری دورکننده استفاده کرد.

3- با توجه به علاقه این پشه به تخم ریزی
در ظروف دست ساز بشر، از رها کردن ظروف یک بار مصرف در طبیعت خوداری کنیم و ظروف
رها شده در اطراف منزل خود را جمع آوری کنیم.

4- لاستیک های رها شده در طبیعت محل مناسب
برای تخم ریزی این پشه است. در نتیجه در صورت وجود لاستیک دست دوم رها شده در محیط
یا اطراف منزل، آن را جمع آوری کنید.

5- تخم این پشه به خشکی مقاوم است، یعنی
در صورتی که در جایی آب باشد و تخم ریزی کند در صورت خشک شده در آب می تواند ماه ها
مقاومت کند و با دسترسی به آب مرحله رشد خود را تکمیل کند.

6- ظروف زیر گلدان خود را مرتب خالی کنیم
تا در آن آب جمع نشود.

7- در صورتی که یک پشه آلوده به بیماری
وارد یک منطقه شود و تکثیر کند بیماری در آن منطقه بومی می شود.

8- در صورت صید این پشه در یک منطقه، تا شعاع 2-5 کیلومتری منطقه عملیات سم پاشی به صورت منظم انجام می شود.

9- مهمترین راه کنترل استقرار پشه های آئدس بهسازی محیط زیست است، بنابراین رها نکردن ظروف یک بار مصرف و لاستیک های فرسوده در طبیعت، مهمترین راه پیشگیری از انتقال این پشه است.

10- پشه آئدس برای تخم ریزی، به آب کم نیاز دارد. مانند آبی که در زیر گلدان ها جمع می شود و آب کمی که در ظروف پلاستیکی رها شده در طبیعت وجود دارد، اما در تانکرها و محل های ذخیره آب نیز صید شده است.

مهمترین بیماری های قابل انتقال از پشه آئدس:

1- تب دنگ

2- زیکا

3- تب زرد

4- چیکن گونیا

پشه آئدس چیست؟

پشه آئدس که تحت عنوان ببر آسیایی نیز شناخته می‌شود در مناطق استوایی جهان به‌ویژه آسیای جنوب شرقی از جمله مالزی وجود دارد. این پشه ناقل بیماری‌های خطرناک و کشنده‌ای از جمله تب دنگی است که در بسیاری از کشورها شیوع یافته و تلفات انسانی بسیاری نیز داشته است.

پشه آئدس

آئدس نام پشه‌ای است که تحت عنوان ببر آسیایی نیز شناخته می‌شود و بیشتر در مناطق استوایی جهان به‌ویژه آسیای جنوب شرقی دیده شده است. نیش پشه آئدس منجر به تب دنگی یا استخوان‌شکن می‌شود و کسی که مورد گزش این پشه قرار گیرد، پس از گذشت چند روز از علائم سطحی، احساس بهبود موقت می‌کند و سپس به صورت ناگهان دچار کما و حتی مرگ خواهد شد.

پشه‌های آئدس از نظر ظاهری متمایز هستند زیرا علائم سیاه و سفید قابل توجهی روی بدن و پاهای خود دارند. برخلاف اکثر پشه‌های دیگر، آنها فعال هستند و فقط در طول روز نیش می‌زنند.

علائم نیش پشه آئدس

تب دنگی از طریق پشه‌ای تحت عنوان آئدس به انسان منتقل می‌شود که علائم آن سردرد، کمردرد، تب معمولاً شدید و در برخی موارد خارج و جوش در قسمت‌های مختلف بدن است.

محل زندگی پشه آئدس

پشه آئدس که بسیار خطرناک است در بشقاب‌های زیر گلدان و گیاه بامبو و نقاطی که آب کولر جمع می‌شود، زندگی می‌کند و در صورت مشاهده این پشه خطرناک نیاز است تا فاصله یک کیلومتری از مکان رؤیت آن ضدعفونی شود.

تب دنگی چیست؟

تب دنگی بیماری دردناک و ناتوان‌کننده‌ای است که از طریق پشه آئدس به انسان‌ها منتقل می‌شود و باعث عفونت نیل غربی و تب زرد می‌گردد. تب دنگی به عنوان تب استخوان‌شکن نیز شناخته می‌شود، زیرا دردی که بیمار تحمل می‌کند به اندازه شکستن استخوان‌ها شدت دارد. بعضی از نشانه‌های تب دنگی شامل تب، سردرد، حساسیت‌های پوستی مشابه سرخک و درد ماهیچه‌ها و مفاصل است، دیگر علائم تب دنگی عبارت است از:

تب ناگهانی شدید

سردردهای مکرر و شدید

درد در پشت چشم‌ها

درد شدید در مفاصل و ماهیچه‌ها

خارش پوست

خون‌ریزی بینی یا لثه

کبود شدن بدن به راحتی

درمان نیش پشه آئدس

در صورت آلوده شدن به ویروس، پشه آئدس هیچ درمان خاصی وجود ندارد، اما برای کنترل علائم دردهای ماهیچه‌ای و تب می‌توان از کاهش‌دهنده‌های تب و مسکن استفاده کرد. بهترین انتخاب برای درمان این علائم استفاده از استامینوفن یا پاراسماتول است. بیمار مبتلا به تب دنگی نباید از داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی مانند ایبوبروفن و آسپرین استفاده کند، زیرا این داروها سبب نازک شدن عروق خونی و کاهش خون‌ریزی می‌شود.

تاریخچه بیماری دنگی

بیماری دنگی پیشینه بسیاری دارد و نخستین مورد آن در سال‌های بسیار دور مشاهده شد. در یک دانشنامه پزشکی چینی که از دوران «خاندان جین» که بین سال‌های 265 تا 420 میلادی زندگی می‌کردند از شخصی صحبت شده که احتمالاً به تب دنگی مبتلا شده است. اسناد مکتوبی از قرن هفدهم نیز وجود دارد که بیانگر احتمال همه‌گیری دنگی بوده است، اما محتمل‌ترین گزارش‌های همه‌گیری دنگی مربوط به سال‌های 1779 تا 1780 است که آسیا، آفریقا و شمال آمریکا را در بر گرفته است. در سال 1906 دانشمندان ثابت کردند که مردم از پشه‌های آئدس عفونت‌هایی را دریافت می‌کنند سپس در سال 1907 دانشمندان نشان‌دادند که ویروسی موجب تب تنگی می‌شود. تب دنگی دومین بیماری در آن زمان بود که ثابت شد عامل آن ویروس است و پس از کشف آن جان برتون کلیلند و جوزف فرانکلین سایلر به مطالعه ویروس دنگی پرداختند و راه‌های گسترش آن را کشف کردند.

علت بیماری تب دنگی چیست؟

تب دنگی توسط ویروسی با همین نام ایجاد می‌شود. در سیستم علمی که ویروس‌ها را دسته‌بندی و نام‌گذاری می‌کند، ویروس دنگی در خانواده فلاوی ویرید قرار می‌گیرد و از جنس فلای ویروس محسوب می‌شود. دیگر ویروس‌های این خانواده نیز می‌توان به تب زرد، نیل غربی، التهاب مغز، آنسفالیت ژاپنی، آنسفالیت منتقل شده از ساس، بیماری جنگل کیاسانور و ویروس تب هموراژیک امسک اشاره کرد.

راه‌های انتقال تب دنگی

در بیشتر مواقع ویروس دنگی توسط پشه آئدس به‌خصوص گونه آجیپتی انتقال پیدا می‌کند؛ این پشه‌ها اغلب بین عرض جغرافیایی 35 درجه شمال و 35 درجه جنوبی و در ارتفاع کمتر از هزار متر زندگی می‌کنند. پشه آئدس معمولاً در روز نیش می‌زند و یک گزش ساده می‌تواند منجر به ابتلای انسان شود؛ البته گاهی نیز انسان‌ها ویروس را به پشه دنگی منتقل می‌کنند، اما به نظر می‌رسد این ویروس هیچ‌گونه آسیبی به پشه‌های آلوده وارد نمی‌کند.

نحوه تشخیص بیماری دنگی

تب دنگی به‌طور معمول با معاینه شخص و مقایسه نشانه‌های آن با دنگی تشخیص داده می‌شود. احتمال تشخیص دنگی توسط پزشکان متخصص در نقاطی که این بیماری شایع است، بسیار زیاد است؛ البته در مراحل اولیه دنگی، تشکیل آن از عفونت‌های ویروسی دیگر بسیار دشوار است.