شرکت نگین سبز پویش عسلویه

ارائه خدمات اندازه گیری عوامل زیان آور محیط کارو خدمات سمپاشی و طعمه گذاری علیه حشرات و جوندگان موذی

پیشنهاد ویژه

لیست مشاغل سخت و زیان آور

  • 21:5

شورای عالی کار، شورای عالی حفاظت فنی و بهداشت کار فهرست مشاغلی را تحت عنوان مشاغل سخت و زیان آور تهیه کرده وسپس این لیست به تصویب وزارت کار و بهداشت رسیده است.

-کار در معدن: اعم از تحت االرضی یا سطح االرضی که منجر می شود کارگر در راهرو های سرپوشیده و تونل ها به استخراج بپردازد.
-کار استخراج: هر گونه مباشرت یا نظارتی که ایجاب می کند کارگر در میله ها، راهروها و تونل های معدن مشغول فعالیت باشنداعم از جدا کردن یا منفجر کردن مواد از سطح کار، حمل موادی که بر اثر انفجار ایجاد شده، اداره تاسیسات آب و برق در داخل معدن

-کار در مخازن سربسته، حفر قنات ها، چاه ها و فاضالب ها
-کار مستمر در مجاورت کوره های ذوب گونه ای که کارگر در معرض بخارات زیان آور و حرارت باشد، همچنین تخلیه و حمل مواد مذاب از این کوره ها

-کارگران مشغول به کار در کارگاه های ساالمبورسازی، دباغی و روده پاک کنی و کارگرانی که به طور مستمر در گندابروها، جمع
آوری و حمل و دفن زباله شهری مشغولند.
-کارگران مشغول به کار در واحدهای دامداری و طیور که به طور مستمر در جمع آوری و انتقال و انبار کردن کود کار می کنند.
-اشخاصی که به طور مداوم و مستمر در ارتفاع بیش از 5 متر و در فضاهای باز بر روی داربست، اتاقک های متحرک و دکل ها کار
می کنند.
-مشاغل پخت آسفالت دستی، قیرپاشی، شن پاشی و مالچ پاشیافرادی که بر روی خطوط و پست های انتقال برق با فشار شصت و سه کیلوولت و باالتر از آن در حال فعالیت هستند.
-افرادی که در مخازن مشغول جوشکاری هستند.

-کار با مواد رادیواکتیو و قرار گرفتن در معرض پرتوهای یون ساز و مشاغلی که بدلیل در معرض اشعه قرار گرفتن، زمینه ابتال به بیماری در آن ها وجو دارد.
-کار در مکان های با فشار زیاد مانند کار غواصی

مشاغل سخت و زیان آور

  • 21:4

مشاغل سخت و زیان آور به دو گروه الف و ب تقسیم بندی می شوند:
گروه الف: مشاغلی که صفت سخت و زیان آوری به ماهیت شغل وابستگی داشته اما چنانچه کارفرما تمهیدات ایمنی و بهداشتی را بکار بگیرد می توان سختی این مشاغل را حذف نمود.
گروه ب: این دسته مشاغلی هستند که ماهیتا سخت و زیان آور هستند و در صورت به کارگیری تمهیدات بهداشتی و ایمنی و تدابیر مناسب سختی کار کاهش می یابد ولی سخت و زیان آوری این مشاغل حذف نمیشود.

* بازنشستگی بیش از موعد در مشاغل سخت و زیان آور

* قوانین تامین اجتماعی برای مشاغل سخت و زیان آور

* ماده-8-قانون-کارکمیته بدوی و تجدید-نظر نهایی

* محاسبات و نکات مهم مشاغل سخت و زیان آور

علائم هشدار دهنده

  • 23:24

عوامل زیان آور بیولوژیکی در محیط کار

  • 23:19

عوامل زیان آور بیولوژیکی در محیط کار می‌تواند به طور قابل توجهی بر سلامت و رفاه کارکنان تأثیر بگذارد. این عوامل طیف وسیعی از عوامل بیولوژیکی از جمله باکتری‌ها، ویروس‌ها، کپک‌ها و آلرژن‌ها را در بر می‌گیرند که می‌توانند منجر به اثرات نامطلوب سلامتی شوند. درک و پرداختن به این عوامل برای حفظ محیط کار ایمن و سالم بسیار مهم است

عوامل زیان آور بیولوژیک چیست؟

عوامل بیولوژیکی مضر که به عنوان عوامل زیستی مضر نیز شناخته می‌شوند، میکروارگانیسم‌ها، سموم یا سایر مواد بیولوژیکی هستند که می‌توانند باعث آسیب یا مرگ انسان، حیوانات یا گیاهان شوند. این عوامل برای سلامتی انسان‌ها خطرات زیادی را به همراه دارند. عوامل زیان آور بیولوژیک در محیط کار نیز وجود دارند که باید آن‌ها را شناسایی و از بین برد تا آسیبی به کارکنان وارد نشود.

عوامل زیستی را می‌توان بر اساس نحوه عملکرد، انتقال و شدت بیماری که ایجاد می‌کنند به دسته‌های مختلفی طبقه بندی کرد. برخی از نمونه‌های رایج عوامل بیولوژیکی مضر شامل باکتری‌هایی مانند سیاه زخم (باسیلوس آنتراسیس)، ویروس‌هایی مانند آبله (ویروس Variola)، سمومی مانند ریسین و قارچ‌هایی مانند عوامل ایجاد کننده مننژیت قارچی (Cryptococcus neoformans) می‌شود.

نام “عوامل بیولوژیکی مضر” برای بیان واضح ماهیت خطرناک این مواد انتخاب شد. این به عنوان یادآوری از ویرانی بالقوه‌ای است که می‌تواند در اثر انتشار چنین عواملی ایجاد شود. اصطلاح “مضر” بر تأثیر منفی این عوامل بر موجودات زنده تأکید دارد، در حالی که “بیولوژیکی” به منشأ طبیعی آنها به عنوان موجودات زنده آنها اشاره دارد. عوامل زیان آور بیولوژیک در محیط کار می‌تواند سلامت کارکنان و مراجعه کنندگان را به خطر بیندازد

اهمیت پیشگیری و جلوگیری از آن‌ها

با توجه به عوامل زیان آور بیولوژیکی در محیط کار، امید است که افراد و سازمان‌ها در تشخیص، پیشگیری و واکنش به شیوع یا انتشار عوامل بیولوژیکی مضر هوشیار باقی بمانند. این نام خود به عنوان یک فراخوان برای اقدام عمل می‌کند و اهمیت اقدامات ایمنی زیستی قوی، سیستم‌های نظارتی و آمادگی برای کاهش خطرات مرتبط با این عوامل را به ما یادآوری می‌کند.

در نتیجه، عوامل بیولوژیکی مضر تهدید قابل توجهی برای سلامت عمومی هستند. نام “عوامل بیولوژیکی مضر” نشان دهنده ماهیت خطرناک و آسیب احتمالی این مواد است که به عنوان یادآوری دائمی نیاز به اقدامات پیشگیرانه در پیشگیری و واکنش به حوادث مربوط به آن‌ها است.

عوامل زیان آور بیولوژیکی در محیط کار شامل چه مواردی است؟

عوامل زیان آور بیولوژیک در محیط کار می‌تواند خطرات قابل توجهی برای سلامت و رفاه کارکنان ایجاد کند. این عوامل طیف وسیعی از عوامل بیولوژیکی را در بر می‌گیرند که می‌توانند اثرات نامطلوب مختلفی بر روی افراد ایجاد کنند. بیایید برخی از رایج‌ترین عوامل بیولوژیکی مضر موجود در محل کار را بررسی کنیم.

  • باکتری‌ها

باکتری‌ها موجودات میکروسکوپی هستند که تقریباً در همه جا از جمله محل کار یافت می‌شوند. برخی از باکتری‌ها مانند استافیلوکوک، استرپتوکوک و E. coli می‌توانند باعث عفونت و بیماری شوند. اقدامات بهداشتی نامناسب، نظافت ناکافی و حمل نادرست مواد غذایی می‌تواند به گسترش باکتری‌ها در محل کار کمک کند. تست‌های طب کار می‌تواند به شناسایی سریع این عوامل زیان آور بیولوژیک در محیط کار کمک کند

  • بیماری‌های منتقله از حیوانات

کارگرانی که با حیوانات در تماس هستند، مانند دامپزشکان، کشاورزان یا پرسنل آزمایشگاه، در معرض خطر ابتلا به بیماری‌های منتقله از حیوانات هستند. این بیماری‌ها می‌توانند از طریق تماس مستقیم، گاز گرفتن، خراشیدگی یا قرار گرفتن در معرض فضولات حیوانی منتقل شوند. به عنوان مثال می‌توان به هاری، سالمونلوز و آنفولانزای پرندگان اشاره کرد.

  • پاتوژن‌های منتقله از غذا

در محیط‌های کاری که غذا تهیه یا جابجا می‌شود، وجود پاتوژن‌های منتقله از غذا می‌تواند منجر به شیوع بیماری شود. باکتری‌هایی مانند سالمونلا، کمپیلوباکتر و لیستریا می‌توانند مواد غذایی را آلوده کرده و باعث عفونت‌های دستگاه گوارش شوند. اقدامات بهداشتی نامناسب مواد غذایی، کنترل ناکافی دما، و آلودگی متقابل می‌تواند به گسترش این عوامل بیماری‌زا کمک کند.

اجرای اقدامات پیشگیرانه مؤثر برای به حداقل رساندن خطرات مرتبط با این عوامل بیولوژیکی مضر برای کارفرمایان بسیار مهم است. این شامل اقدامات بهداشتی مناسب، تمیز کردن و ضدعفونی منظم، تهیه تجهیزات حفاظت فردی، ترویج بهداشت شخصی خوب و آموزش کارکنان در مورد خطرات احتمالی است. نظارت منظم و ارزیابی خطر می‌تواند به شناسایی و رسیدگی به هرگونه خطرات بالقوه سلامت در محل کار کمک کند