آیا سوسکها باعث شیوع این بیماری‌ها میشوند؟
سوسک ها معمولا تمایل به نزدیک شدن و گاز گرفتن انسان ندارند، ولی در مورد نوزادان و افراد ناتوان و ضعیف مواردی از گازگرفتگی سوسک ها دیده می شود که گاهی موجب زخم های سطحی و عفونی می شوند. سوسک ها ناقل عوامل بیماری زای مختلف مانند ویروس ها، باکتری ها، تخم انگل ها و غیره می باشند.
عوامل بیماری زایی که تاکنون توانسته اند از بدن سوسک ها جدا کنند شامل ویروس های فلج اطفال، دو نوع قارچ بیماری زا، عامل بیماری تب زرد، وبا، دیفتری، کزاز، سل، ژیاردیا و انواع اسهال خونی و ….. می باشند.
سوسک ها به خصوص در محل هایی مثل بیمارستان ها که عوامل بیماری زا به میزان فراوان و از انواع مختلف وجود دارند بسیار خطرناک می باشند. از طرف دیگر، چون سوسک ها در چاه دستشویی و مکان های کثیف رفت و آمد دارند، امکان انتقال تخم انگل و باکتری توسط آن ها بسیار بالا است.
آلرژی زا :
سوسک ها یکی از مهم ترین عوامل ایجاد آسم و آلرژی در خانه محسوب می شوند. بزاق، مدفوع و حتی تمام قطعات بدن سوسک که در خانه پخش می شوند، آلرژی زا هستند و می توانند انواع ناراحتی های پوستی یا تنفسی را برای افراد ایجاد کنند.
به همین دلیل ما به همه افراد توصیه می کنیم که به هر نحوی از ورود یا تکثیر سوسک ها در منزل شان پیشگیری کنند. بهترین روش از بین بردن سوسک ها هم سم پاشی است. حتی سوسک هایی که در پناهگاه شان پنهان می شوند، چند روز بعد از سم پاشی برای به دست آوردن هوای تازه از پناهگاه خود بیرون می آیند و در معرض دید و در نتیجه مرگ قرار می گیرند.
تحریک پوستی :
در میان حشرات، راسته ای به نام قاب بالان با نام عمومی سوسک ها وجود دارند که در صورت تماس با پوست انسان، به ویژه اگر روی پوست له شوند، باعث ایجاد تحریک شدید و بروز تاول ها و زخم های پوستی می شوند.
یکی از جنس های مهم این راسته، نوعی سوسک است که به نام های محلی دراکولا، بند، شب سوت، شب سوز، چی سوان، تله مورچونه و تله گز خوانده می شود.
این حشره دو رنگ که بدنی باریک و کشیده به طول 7 میلی متر و سری گرد به رنگ سیاه و بال پوش های کوتاهی به رنگ های گوناگون دارد، از بهار تا پاییز در مزارع برنج، ذرت، پنبه و کنار جویبارها و دریاچه های آب شیرین فعالیت دارد و بر اثر له شدن و تماس خونش با پوست، التهاب پوستی همراه با خارش ایجاد می شود و به سبب ظاهر خطی این التهاب ها به آن درماتیت خطی گفته می شود.
سپس تاول هایی ظاهر و زخم های جلدی ایجاد می شود. این زخم ها بیشتر روی پا، بازو، گردن و نقاط باز بدن ایجاد می شود. قرمزی همراه با خارش 24 ساعت پس از تماس آغاز می شود و بعد از 48 ساعت تاول های وزیکولی ظاهر می شوند و به تدریج گسترش پیدا کرده و طی 48 ساعت به حداکثر می رسند.
پس از آن مرحله ی پوسته پوسته شدن و ریختن پوست فرا می رسد و لکه رنگی به مدت یک ماه یا بیشتر باقی می ماند. اگر عوارض ناشی از له شدن چند حشره روی پوست باشد علایمی مانند تب، دردهای عصبی، درد مفاصل و استفراغ هم دیده می شود. حتی ممکن است ناراحتی چند ماه طول بکشد و عفونت های ثانویه، التهاب گوش میانی و عوارض چشمی به آن اضافه شود.
کسانی که در تماس با این حشرات هستند، باید دقت کنند تا زمانی که حشره روی پوست شان قرار دارد، از هر اقدامی که به له شدن آن روی پوست منجر می شود، جدا خودداری کنند و اگر دست شان به همولنف یا مایع عمومی بدن حشره آلوده شد، باید بلافاصله دست شان را با آب و صابون بشویند و از تماس دست آلوده با چشم شدیدا خودداری کنند.
آسم:
باکتری‌هایی که سوسکها با خود حمل می‌کنند، برای افراد مبتلا به آسم و سایر اختلالات تنفسی بسیار خطرناک هستند؛ این باکتری‌‌ها باعث افزایش تعداد حملات آسم و تشدید ذات‌الریه و اختلالات تنفسی میشوند. این عارضه بیش از همه برای کودکان خطرناک است، چون باعث عود حملات آسم و آتوپی می‌شود.
عفونت زخم:
بریدن دست در محیط خانه یک امر رایج است. اما آیا می‌دانید سوسکها حامل جاندارانی هستند که باعث عفونت این زخم‌ها میشوند؟ عفونت باعث گندیدگی زخم‌ها شده و می‌تواند به قانقاریا و مرگ فرد قربانی منجر شود.
یافته‌های به دست آمده از یک مطالعه جدید نشان می‌دهند که علاوه بر باکتری‌های مقاوم به دارو، این جانداران نیز باعث ابتلا به قانقاریا میشوند. علاوه‌براین، باکتری‌های اشریشیا کلی و سالمونلا نیز موجب شیوع بیماری‌های سپتی میشوند
کرم‌های روده:
سوسکها حامل لارو و تخم کرم‌های انگلی هستند؛ از این رو، به عنوان عامل اصلی رشد کرم‌های روده در کودکان شناخته میشوند. این انگل‌های بیماری‌زا که در قالب کرم‌های قلاب‌دار، کرم کروی، کرم سوزنی و کرم نواری زندگی می‌کنند، می‌توانند اعضای خانواده و به خصوص کودکان را به انواع بیماری‌های گوارشی، توقف رشد و کم خونی مبتلا کنند.
عفونت و التهاب مجاری ادراری: سوسکها حامل باکتری‌های کلبسیلا، انتروکوکوس و آلکالی‌ژنز هستند؛ باکتری‌هایی که باعث شیوع عفونت و التهاب مجاری ادراری میشوند.
