شرکت نگین سبز پویش عسلویه

تخم گذاری مارمولک

مارمولک ها با تخم تولید مثل می کنند. مارمولک های ماده در اوایل تابستان 6 تا 10 تخم می گذارند. این تخم‌ها، مشابه تخم پرندگان، گچی و نرم نیستند. تخم هایی که مارمولک ماده در مکان های گرم و مرطوب می گذارد با اثر گرما و رطوبت رشد کرده و باز می شود و مارمولک های ریز از آنها خارج می شوند. بچه مارمولک ها به محض خروج از تخم شروع به حرکت و جستجوی غذا می کنند. مارمولک ها حشرات و کرم ها را می خورند. از آنجایی که آنها سمی نیستند، به کسی آسیب نمی رسانند. سرده دیگری از مارمولک ها به نام لزر نیز وجود دارد که در مناطق خشک با آب و هوای بسیار گرم و کوه های مرتفع در این مناطق زندگی می کند. کیف، کفش و دستکش از چرم بسیار قوی آنها ساخته شده است.

مارمولک ها

این خزندگان، که همگی در دنیای قدیم زندگی می کنند، حیواناتی با اندام بلند و باریک هستند. دم آنها دراز، زبانشان مانند مار دوشاخه، لاغر و به سمت جلو کشیده شده است. پلک ها متحرک هستند. برخی تخم‌زا هستند. تخم برخی از آنها در شکم باز می شود. معمولاً با زبان دراز خود حشرات را شکار می کند. علاوه بر حشرات، نرم تنان و کرم ها را نیز می خورد. 20 گونه از مارمولک اصلی وجود دارد. رایج ترین آنها مارمولک دیواری است.

مارمولک چی میخوره ؟ از آنجايي که غذای مارمولک‌ها از بندپايان می باشد و در منزل سوسک- پشه-مورچه-مگس و ….. شکار مي کند و مي خورد و بدينوسيله محيط انسان را از آفات بهداشتي پاکسازي مي کند بنابراين يکي از فاکتورهاي طبيعي کنترل کننده جمعيت بندپايان به‌حساب مي‌آيند. در نتيجه از لحاظ اکولوژيکي در هرم انرژي داراي ارزش بالايي هستند. امروزه متخصصان علوم کشاورزي و محيط زيست به اين نتيجه رسيده‌اند که ديگر از سموم آفت کش براي مبارزه با حشرات آفت استفاده نکنند زيرا سمپاشي آثار مخربي را بر محيط زيست وارد کرده و هر چند سال يک بار بايد نوع سم به کار رفته را به علت ايجاد مصونيت در آفات تعويض کرد و سم‌هاي قوي‌تري را به کار برد. اين امر خود به مراتب آثار وارد بر محيط زيست را بيشتر خواهد کرد. از اين رو بشر به فکر پرورش و استفاده از انواع مختلفي از بندپايان، مارمولک‌ها و پرندگاني مانند جغد به قصد مبارزه با آفات مزارع افتاده است. اين روش مبارزه که امروزه در بسياري از کشورها رواج پيدا کرده تحت عنوان مبارزه بيولوژيک نام گرفته است. همان طور که ذکر شد، مارمولک‌‌ها با کنترل جمعيت حشرات، بشر را در جهت برداشت محصول بيشتر و سالم‌تر از زمين ياري مي‌کنند.

بنابراین مارمولک حشره مفیدی برای انسان ها است و طبیعتا بهترین راه دفع مارمولک از بین بردن حشراتی است که غذای مارمولک را تشکیل می دهند . با سمپاشی عمومی علیه حشراتی مثل سوسک و مورچه و مگس مشاهده شده است که چند روز بعد مارمولک دیگر در محل مشاهده نمی شود

سمپاشی بید

حشره بید پروانه کوچکی است با نام علمی tincola biseliella به رنگ زرد که طول بدن آن ۱۲-۹ میلیمتر می باشد . پروانه های ماده در طول ۳-۲ هفته از عمر خود در حدود صد تخم در محل تاخوردگی های فرش و یا سایر منسوجات پشمی می گذارند . تخم های این پروانه در یکی از مراحل عمر خود به صورت « لارو » در می آیند، اگر خسارات حاصل از بید روی پشم شود و متوجه می شویم خسارات توسط بید بالغ نیست، بلکه توسط نوزاد اوست، یعنی همان لارو که برای رشد خود از پروتئین موجود در پشم تغذیه نموده و با تنیدن تار درروی پشم و حفر دالان هایی در داخل الیاف به آن صدمه می زنند و پس از تبدیل شدن به بید، دوباره تخم گذاری می کنند، به این ترتیب تعداد لارو ها افزایش می یابد . یک حشره بید قادر است پس از چهل نسل در حدود ۴۲ کیلوگرم پشم را نابود کند و در نتیجه میزان تخریب فرش نیز زیاد می شود . در کل دو نوع بید وجود دارد که به پشم صدمه می زند:
۱- بید لباس تحت عنوان Moth
۲- بید قالی تحت عنوان Beetle
روشهای مبارزه با بید
با تمام خطرهایی که بید برای فرش دارد مبارزه با آن به طور کامل امکان پذیر و آسان است . بید از زمان قدیم شناخته شده بود و در هر دوره ای روشهایی برای مبارزه با آن ایجاد شده بود، اما به طریقه صنعتی و در مقیاس بزرگ به کار گرفته نشده اند، مانند سرد کردن با استفاده از مواد طبیعی . در ایران و برخی از نقاط دنیا مرسوم است که فرشها را لوله و یا تا کرده و در میان آن ها حبه های نفتالین و یا کافور قرار می دهند تا بخارهای متصاعده از این مواد محیط زیست را برای این حشره نامناسب سازد، که البته طریقه ای به نسبت قدیمی ولی با ارزش و مفید است .
مسموم کردن محیط تغذیه و تنفس لارو
در این روش از بخارات مسمومی استفاده می شود که برای لارو کشنده می باشد . البته علاوه بر لارو خود بید نیز از بین می رود، اما تخم بید باقی می ماند . پس کاربرد این روش دائمی نیست . موادی که در این روش استفاده می شود نباید برای انسان مضر باشد، مثلاً سیانید هیدروژن(HCN) برای خود انسان نیز خطرناک است و نباید بکار رود . در گذشته از گاز(SO2) برای این منظور استفاده می شده که مقدار زیاد آن نیز برای انسان مضر است. امروزه از مواد آلی مثل نفتالین استفاده می شود، که به دلیل پایین بودن نقطه جوش آن در یک محیط بسته غلظت گاز آن افزایش پیدا می کند، بنابراین در یک فضای بسته مانند درون یک چمدان که لباسهای پشمی داخل آن قرار دارد روشی ارزان و راحت است . علاوه بر نفتالین، ماده آلی دیگر به نام پارادی کلروبترن به کار می رود که عملکردی بهتر دارد، بوی تند و زننده ندارد و بوی آن نسبت به نفتالین زودتر زدوده می شود .از کافور نیز به عنوان ماده ضد بید استفاده می شود که تاثیر آن به مراتب از نفتالین و پارادی کلروبترن کمتر است و بر روی بید قالی هم تاثیر ندارد .
جلوگیری از خسارت بید با روش سرد کردن
در این روش کالای پشمی را در سرما نگهداری می کنند، مثلاً در انگلستان و آمریکا جهت نگهداری پوست خز از این روش استفاده می شود . در این روش بید از بین نمی‌رود بلکه به خواب می رود و در صورت گرم شدن، فعالیت خود را شروع می کند، تنها کاری که می توان انجام داد این است که با گرم کردن و سرد کردن متوالی لارو ها را از بین برد . بعنوان مثال : کالا ابتدا در دمای (۸- سانتیگراد ) و بعد در دمای (۱۰ درجه سانتیگراد) قرار داده می شود . این عمل چند بار تکرار می شود . بعد از تکرار این عمل و از بین رفتن لارو ها، می توان کالا را در دمای (۵-۴) درجه برای مدت زمان طولانی و به دور از آسیب بید نگهداری نمود .
مسموم کردن بید از طریق تماس با سم
در این روش ماده به کار برده شده باعث مسموم شدن و از بین رفتن بید و لارو می گردد . سم (D.D.T) که مشتق از دی فنیل متان است ماده ای است ارزان قیمت و به میزان (۲۵/۰-۱/۰) درصد برای ضد بید کردن پشم استفاده می شود . ثبات شستشویی ندارد یعنی در اثر شستشوی کالا از بین می رود . استفاده از آن در طبیعت ممنوع است که به دلیل غیرقابل تجزیه بودن آن می باشد .
ماده دیگری که به عنوان جایگزین آن به کار می رود، کلروفنیل کلرومتیل سولفور (CCS) می باشد .مواد به کار رفته در این روش به صورت سطحی روی الیاف می نشیند و به مرور زمان از کالا جدا شده و یا بر اثر شستشو از بین می رود .

سمپاشی عقرب

گزش عقرب

کژدم یا عقرب و یا دراز دم نام یکی از گونه‌های بندپایان رده عنکبوتیان است که دارای ۸ پا و نیشی با زهر کشنده می‌باشد. نیش عقرب در نوک دم آن قرار دارد. عقرب‌ها شب‌ها به آرامی به فعالیت‌های زیستی خود می‌پردازند و بیشتر در آب و هوایی گرم فعال هستند.

این جانوران چنگال‌های خارداری دارند که در واقع قسمتی از دهان آن‌ها محسوب می‌شوند. آنها قادرند که مادهٔ سمی خطرناکی از قسمت عقب بدنشان به طرف مهاجمین بپاشند. این جانور بیشتر در شب شکار می‌کند و پاهای بلند جلویی خود را برای پیدا کردن غذا به‌کار برده و پس از یافتن غذا آن را با چنگال‌هایش می‌گیرد. کژدم‌ها اغلب در طول روز در زیر سنگ‌ها یا در حفره‌های به نسبت خنک زیر زمین پنهان می‌گردند.

کژدم‌ها رنگ‌های مختلفی مثل زرد مایل به قهوه‌ای، قهوه‌ای، خاکستری و سیاه دارند و اندازه آنها بین ۱۸ تا ۵/۱ سانتی‌متر مختلف است. ولی بواسطه شکل بدنی خود که حالتی تخت و صاف دارد، می‌توانند از شکاف‌هایی به عرض ۳ میلی‌متر نیز عبور کنند و خود را وارد خانه سازند.

کژدم‌ها در محیط خارج از خانه در شکاف و درز بین سنگ‌ها، زیر پوست درختان، بین هیزم‌ها و مانند آن یافت می‌شوند و در محیط خانه در حمام، دستشوئی، آشپزخانه و محیط‌های مرطوب دیده می‌شوند. این جانوران در طول روز در گوشه‌ای بی‌حرکت و پنهانند و در طی شب فعالیت خود را آغاز می‌کنند و به‌دنبال شکار خود می‌روند و سم خود را از طریق نیش که در انتهای دم آنها وجود دارد به شکار خود تزریق می‌کنند.