-
سه شنبه نهم مرداد ۱۴۰۳
-
19:36
دزیمتر صدا چیست
دزیمتر صدا ( noise dosimeter ) یا دوزمتر نویز مختص سطح صدا است که به طور خاص برای اندازه گیری قرار گرفتن در معرض صدا از یک فرد به صورت یکپارچه در طول یک دوره می باشد؛ معمولا برای رعایت مقررات بهداشت و ایمنی مانند ایمنی و بهداشت شغلی استفاده می شود.
دوزیستورهای صوتی اندازه گیری و ذخیره سطوح فشار صدا (SPL) و با تلفیق این اندازه گیری ها در طول زمان، خواندن مواجهه نویز تجمعی را برای یک دوره زمانی خاص مانند یک روز کاری 8 ساعته فراهم می کنند. دز سنج ها می توانند به عنوان مانیتورهای سر و صدا شخصی یا ناحیه ای عمل کنند. در تنظیمات ، دزیمتری نویز شخصی اغلب بر روی بدن شخص با میکروفون در بالای شانه نصب می شود.

تخمینی نوردهی مورد استفاده قرار داد، زمانی که سطح سر و صدا نسبتا ثابت و کارکنان در حال حرکت نیستند. در مکان های کاری که کارکنان در حوزه های مختلف حرکت می کنند یا جایی که شدت سر و صدا در طول زمان تغییر می کند، به نظر می رسد با توجه به رویکرد نظارت شخصی، میزان تماس صوتی با دقت ارزیابی می شود
دوزیمترصدا همچنین برای جمع آوری داده ها برای استفاده در مراحل قانونی، توسعه کنترل نویز مهندسی و سایر اهداف بهداشت صنعتی استفاده می شود. هنگام برنامه ریزی برای انجام اندازه گیری های تماس با نویز، باید اقدامات لازم برای اطمینان از این که دزیمتر ها طبق مشخصات تولید کنندگان کالیبراسیون شده و عمل می کنند، انجام شود. همچنین لازم است که خواص محیط صوتی، اهداف اندازه گیری اصلی، به عنوان تعیین کننده خطر آسیب شنوایی و محدودیت های مرتبط با استفاده از دوزیمتر باشد. تولید کنندگان دزیمتر توصیه می کنند که دستگاه با یک کالیبراسیون صوتی مانند پیستونون قبل و بعد از هر اندازه گیری برای اطمینان از عملکرد مطمئن، کالیبراسیون شود
علاو بر برنامه های کالیبراسیون زمینه، تولید کنندگان کالیبراسیون کامل و صدور مجدد جامع ابزار را با استفاده از یک آزمایشگاه معتبر با استفاده از منابع مرجع قابل ردیابی توصیه می کنند. کالیبراسیون دوزیستورهای کنونی بیشتر از طریق برنامه های مبتنی بر PC انجام شده است که برنامه ریزی کالیبراسیون را اجرا می کنند، زمان و تاریخ را مستند می کنند و برای هر سطح افست در سطح تنظیم می شوند
-
پنجشنبه چهارم مرداد ۱۴۰۳
-
0:13
شناسایی و ارزیابی عوامل زیان آور محیط کار
اولین گام جهت پیشگیری و کنترل اثرات عوامل زیان آور محیط کار، شناسایی عوامل زیان آور می باشد.
دومین گام اندازه گیری عوامل زیان آور به وسیله تجهیزات مختلفی مانند صداسنج، لوله های گازیاب، لوکس متر و … می باشد. اندازه گیری ها معمولا به دو صورت محیطی و فردی انجام می شوند.
در گام سوم یعنی گام ارزشیابی، نتایج اندازه گیری با استانداردهای موجود مقایسه و تجزیه و تحلیل می شوند.
گام چهارم کنترل می باشد که در این گام اقدامات لازم جهت کنترل عوامل زیان آور و پیشگیری از تاثیرات آن تعیین و اجرا می گردد.
نکاتی درباره عوامل زیان آور محیط کار
- اول آنکه تمام خطرات اعم از خطرات اتفاقی و خطرات تدریجی ناشی از عوامل زیان آور محیط کار قابل پیشگیری می باشند. چون هم بسیاری از این تهدید ها شناخته شده می باشند و هم باید با بررسی ها تهدید های دیگر را شناسایی و پیش بینی نمود.
- دوم اینکه انسان مکلف است با بهره گیری از اطلاعات قابل اعتماد و پیشرو راهکار های رویارویی و پیشگیری از خطرات را شناسایی و مسئولانه و متعهدانه اقدام نماید.
- سوم اینکه هیچ توجیهی برای سهل انگاری و غفلت وجود ندارد هم به لحاظ حفظ جان و سلامت نیروی کار و استمرار انتفاع جامعه و خانواده از آنها و هم به لحاظ احساس مسئولیت نیروی کار در این زمینه، به عبارت دیگر هم کارگر و هم کارفرما هر دو موظف به رعایت موازین ایمنی و بهداشت کار و دستورالعمل های حفاظت فردی و حفاظت محیط کار می باشند و مشارکت و همکاری جدی آنها با پشتوانه های تعهد دینی همراه است.











